Αρχείο για Εκκλησιαστικά
ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΛΕΟΥΣΑΣ ΣΤΗ ΒΛΑΧΕΡΝΑ
Με θρησκευτική ευλάβεια και λαμπρότητα, εόρτασε και φέτος το Μοναστήρι της Παναγίας Ελεούσας. Το Μοναστήρι και ο προαύλιος χώρος, κατάμεστος από κόσμο. Αρκετοί και φέτος ανέβηκαν με τα πόδια, από τον παραδοσιακό δρόμο (από Άγιο-Δημήτρη). Η εκκλησιαστική επιτροπή είχε κάνει τις απαιτούμενες ετοιμασίες, ενώ αρκετοί πιστοί είχαν αρτοκλασία και προσφορές ταμάτων στην Παναγία. Μετά το πέρας της Θείας λειτουργίας, έγιναν οι κληρώσεις των ταμάτων (σφαχτών, κλπ), με τυχερούς τους: Απόστολο Πανούση, Αθανάσιο Σ. Τσαρουχά, Γιώργο Χρ. Πανούση, Βλάσση Τσαρουχά, Μιχάλη Β. Δρακόπουλο, κ.α. Κατηφορίζοντας αρκετοί πέρασαν και από την Βρύση (με νερό από Μισονέρι) για να δροσιστούν πριν επιστρέψουν στο χωριό, ενώ πολλοί πιστοί απόλαυσαν την θέα του χωριού από τον Σταυρό.
Η Παναγία Ελεούσα βοηθειά μας. Και του χρόνου!!
foto: ΤΑΜ
Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες.
Η Παναγία η Γοργοεπήκοος γιορτάζει.
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, το Παρεκκλήσι της Παναγίας της Γοργοεπηκόου στη Βλαχέρνα, θα γιορτάσει πανηγυρικά, την καθιερωμένη ημέρα στις 16 Αυγούστου. Η συμμετοχή του κόσμου, στη Θεία Λειτουργία αλλά και μετά το τέλος της, σε όλο το πρόγραμμα που θα είναι το ίδιο, το καθιερωμένο, πλήρες, ελπίζουμε και πάλι να είναι καθολική. Η συμμετοχή, τιμά την Παναγία την Γοργοεπήκοο αλλά ικανοποιεί και χαροποιεί, όχι μόνο τους συμμετέχοντες αλλά και την εκκλησιαστική επιτροπή καθώς επίσης και τους διοργανωτές.
Άρτο, ελεύθερα, μπορεί να προσφέρει όποιος το επιθυμεί αλλά και μπορεί να τελέσει και όποιο μυστήριο έχει σε πρόγραμμα. Στην Παναγία τη Γοργοεπήκοο έγινε, πριν από λίγο καιρό και η πρώτη Βάφτιση και απ’ότι γνωρίζουμε θα ακολουθήσει μελλοντικά και άλλη.
Ιερά Αγρυπνία στο Μοναστήρι της Παναγίας στη Βλαχέρνα
Με ιδιαίτερη κατάνυξη και με την Χάριν του Θεού και της Παναγίας Μητέρας μας, τελέστηκε στο Ιστορικό Μοναστήρι της «Παναγίας Ελεούσας» στη Βλαχέρνα, Ιερά Αγρυπνία προς Τιμήν πρωτίστος Στην Παναγία μας, αλλά και στους Αγίους της ημέρας και ιδιαίτερα στην Ανάμνηση της θλιβεράς αλώσεως της Βασιλίδος των πόλεων Κωνσταντινούπολη.
foto: elias s. tsarouxas
*** Για δέκατη χρονιά, πραγματοποιήθηκε η συγκεκριμένη αγρυπνία, στο Μοναστήρι της Παναγίας Ελεούσας. Κάτω από το κάστρο Μπεζενίκου, ηχούσαν οι γλυκύτατες ψαλμωδίες των ιερέων, των μοναχών και των ψαλτάδων. Η αγρυπνία αυτή, αποτελεί αναμφισβήτητα την αιτία για την προσέλευση πολλών επισκεπτών, από όλα τα μέρη της Ελλάδας, στο χωριό μας. Δεν είναι μόνο από τα γειτονικά χωριά, από τα οποία έρχονται πολλοί πιστοί, αλλά και η συμμετοχή κάθε χρόνο και περισσότερων από πολλά άλλα (πιο μακρινά) μέρη.
Συγχαρητήρια στους οργανωτές, στους εθελοντές/τριες και βέβαια στους συμμετέχοντες σε αυτήν την θρησκευτική εκδήλωση, που για μια ακόμη χρονιά πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία.
Η Λιτανεία των λειψάνων των Πολιούχων της Τρίπολης
Οι νεομάρτυρες Δημήτριος και Παύλος τιμώνται ως Πολιούχοι και προστάτες της Τρίπολης στις 22 Μαΐου, όπου γίνεται λιτανεία της εικόνας και των λειψάνων τους.
foto: www.pna.gr
“Εορτή των Αγίων ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ και ΕΛΕΝΗΣ”
Ο Μέγας Κωνσταντίνος γεννήθηκε μεταξύ των ετών 272-288 μ.Χ. Πατέρας του ήταν ο Κωνστάντιος, που λόγω της χλωμότητος του προσώπου του ονομάσθηκε Χλωρός, και ήταν συγγενής του αυτοκράτορα Κλαυδίου. Μητέρα του ήταν η Αγία Ελένη, θυγατέρα ενός πανδοχέως από το Δρέπανο της Βιθυνίας.
Το 305 μ.Χ. ο Κωνσταντίνος ευρίσκεται στην αυλή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού στη Νικομήδεια με το αξίωμα του χιλίαρχου. Το ίδιο έτος οι δύο Αύγουστοι, Διοκλητιανός και Μαξιμιανός, παραιτούνται από τα αξιώματά τους και αποσύρονται. Στο ύπατο αξίωμα του Αυγούστου προάγονται ο Κωνστάντιος ο Χλωρός στη Δύση και ο Γαλέριος στην Ανατολή. Ο Κωνστάντιος ο Χλωρός πέθανε στις 25 Ιουλίου 306 μ.Χ. και ο στρατός ανακήρυξε Αύγουστο τον Μέγα Κωνσταντίνο, κάτι όμως που δεν αποδέχθηκε ο Γαλέριος. Μετά από μία σειρά διαφόρων ιστορικών γεγονότων ο Μέγας Κωνσταντίνος συγκρούεται με τον Μαξέντιο, υιό του Μαξιμιανού, ο οποίος πλεονεκτούσε στρατηγικά, επειδή διέθετε τετραπλάσιο στράτευμα. Ο Μέγας Κωνσταντίνος ήθελε να προσευχηθεί, να ζητήσει βοήθεια, αλλά καθώς διηγείται ο ιστορικός Ευσέβιος, δεν ήξερε σε ποιόν Θεό να απευθυνθεί. Άρχισε, λοιπόν, να προσεύχεται στο Θεό, υψώνοντας το δεξί του χέρι και ικετεύοντάς Τον να του αποκαλυφθεί. Ενώ προσευχόταν, διαγράφεται στον ουρανό μία πρωτόγνωρη θεοσημία. Περί τις μεσημβρινές ώρες του ηλίου, κατά το δειλινό δηλαδή, είδε στον ουρανό το τρόπαιο του Σταυρού, που έγραφε «τούτῳ νίκα». Και ενώ προσπαθούσε να κατανοήσει τη σημασία αυτού του μυστηριακού θεάματος, τον κατέλαβε η νύχτα. Τότε εμφανίζεται ο Κύριος στον ύπνο του μαζί με το σύμβολο του Σταυρού και τον προέτρεψε να κατασκευάσει απομίμηση αυτού και να το χρησιμοποιεί ως φυλακτήριο στους πολέμους.
Έχοντας ως σημαία του το Χριστιανικό λάβαρο, αρχίζει να προελαύνει προς τη Ρώμη εκμηδενίζοντας κάθε αντίσταση. Καταλαμβάνοντας την πόλη δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους Χριστιανούς. Όταν ο Κωνσταντίνος παρέμεινε μονοκράτορας νικώντας το Λικίνιο, ανακήρυξε σε Αυγούστα τη μητέρα του Αγία Ελένη η οποία στην πορεία λειτούργησε ως σύμβουλος και συνεργάτιδά του.
Ο Κωνσταντίνος θα πάρει μια απόφαση που έμελλε να αλλάξει την πορεία της ανθρωπότητας: μεταφέρει την πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας από τη Ρώμη σε ένα ψαροχώρι του Βοσπόρου και πάνω στο παλαιό Βυζάντιο οικοδομεί την Κωνσταντινούπολη. Αξιοσημείωτο γεγονός, μεταξύ άλλων, είναι η υπογραφή του διατάγματος των Μεδιολάνων το 313, το οποίο προέβλεπε να σταματήσουν οι διωγμοί και να αποφυλακισθούν οι χριστιανοί. Με την επικράτηση του Χριστιανισμού ξεκινούν και οι πρώτες έριδες στο σώμα της Εκκλησίας. Ο Κωνσταντίνος αντιλαμβανόμενος το πρόβλημα που προκαλούσαν οι αιρέσεις στη συνοχή της Αυτοκρατορίας συγκαλεί την Α’ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325, η οποία και αποφάνθηκε ότι ο Άρειος διδάσκει αιρετικές απόψεις.
Η τελευταία περίοδος της ζωής του Μεγάλου Κωνσταντίνου είναι αυτή που τον καταξιώνει στην εκκλησιαστική συνείδηση και τον οδηγεί στο απόγειο της πνευματικής του πορείας. Ο Άγιος, κατά τον Απρίλιο του 337 μ.Χ., αισθάνεται τα πρώτα σοβαρά συμπτώματα κάποιας ασθένειας. Οι πηγές μάς πληροφορούν πως ο Μέγας Κωνσταντίνος κατέφυγε σε ιαματικά λουτρά. Βλέποντας όμως την υγεία του να επιδεινώνεται θεώρησε σκόπιμο να μεταβεί στην πόλη Ελενόπολη της Βιθυνίας, που είχε ονομασθεί έτσι λόγω της Αγίας μητέρας του. Εκεί παρέμεινε στο ναό των Μαρτύρων, όπου ανέπεμπε ικετήριες ευχές και λιτανείες προς το Θεό. Ο Μέγας Κωνσταντίνος αντιλαμβάνεται πως η επίγεια ζωή του πλησιάζει στο τέλος της. Η μνήμη του θανάτου καλλιεργείται στην καρδιά του και τον οδηγεί στο μυστήριο της μετάνοιας και του βαπτίσματος.
Μετά το βάπτισμα ο Άγιος Κωνσταντίνος δεν ξαναφόρεσε τον αυτοκρατορικό χιτώνα, αλλά παρέμεινε ενδεδυμένος με το λευκό ένδυμα του βαπτίσματος, μέχρι την ημέρα της κοιμήσεώς του το 337 μ.Χ. Ήταν η ημέρα εορτασμού της Πεντηκοστής, γράφει ο ιστορικός Ευσέβιος.
Είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος με τον οποίο περιγράφει ο Ευσέβιος τα γεγονότα, τα οποία ακολούθησαν την κοίμηση του Αγίου. Όλοι οι σωματοφύλακες του αυτοκράτορα, αφού έσχισαν τα ρούχα τους και έπεσαν στο έδαφος, έκλαιγαν και φώναζαν δυνατά, σαν να μην έχαναν το βασιλέα τους, αλλά τον πατέρα τους. Οι ταξίαρχοι και οι λοχαγοί έκλαιγαν τον ευεργέτη τους. Οι δήμοι ήσαν λυπημένοι και κάθε κάτοικος της Κωνσταντινουπόλεως πενθούσε, σαν να έχανε το κοινό αγαθό.
Αφού οι στρατιωτικοί τοποθέτησαν το σκήνωμα του Αγίου σε χρυσή λάρνακα, το μετέφεραν στην Κωνσταντινούπολη και το εναπέθεσαν σε βάθρο στον βασιλικό οίκο. Το ιερό λείψανό του ενταφιάσθηκε στο ναό των Αγίων Αποστόλων.
Δίκαια η ιστορία τον ονόμασε Μέγα και η Εκκλησία Ισαπόστολο.
Η Αγία Ελένη γεννήθηκε στο Δρέπανο της Βιθυνίας της Μικράς Ασίας περί το 247 μ.Χ. Φαίνεται ότι ήταν ταπεινής καταγωγής. Μεταξύ των ετών 272 – 288 μ.Χ. γέννησε στη Ναϊσό της Μοισίας τον Κωνσταντίνο. Όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος ανακηρύχτηκε σε Αύγουστο τίμησε ιδιαίτερα τη μητέρα του καθώς της απένειμε τον τίτλο της Αυγούστης, έθεσε τη μορφή της επί νομισμάτων και έδωσε το όνομά της σε μία πόλη της Βιθυνίας.
Η Αγία έδειξε την ευσέβειά της με πολλές ευεργεσίες και την ανοικοδόμηση νέων Εκκλησιών στη Ρώμη (Τιμίου Σταυρού), στην Κωνσταντινούπολη (Αγίων Αποστόλων), στη Βηθλεέμ (βασιλική της Γεννήσεως) και επί του Όρους των Ελαιών (βασιλική της Γεθσημανή). Η Αγία Ελένη πήγε το 326 μ.Χ. στην Ιερουσαλήμ, όπου «μὲ μέγαν κόπον καὶ πολλὴν ἔξοδον καὶ φοβερίσματα ηὗρεν τὸν τίμιον σταυρὸν καὶ τοὺς ἄλλους δύο σταυροὺς τῶν ληστῶν», όπως γράφει ο Κύπριος Χρονογράφος Λεόντιος Μαχαιράς. Επιστρέφοντας στην Κωνσταντινούπολη, ένα χρόνο μετά την εύρεση του Τιμίου Σταυρού του Κυρίου, η Αγία Ελένη πέρασε και από την Κύπρο.
Η Αγία Ελένη κοιμήθηκε με ειρήνη μάλλον το 327 μ.Χ. σε ηλικία ογδόντα ετών.
Όπως ήταν φυσικό ο υιός της μετέφερε το τίμιο λείψανό της στην Κωνσταντινούπολη και την ενταφίασε στο ναό των Αγίων Αποστόλων.
Οι Βυζαντινοί τιμούσαν ιδιαίτερα τον Μέγα Κωνσταντίνο και την Αγία Ελένη. Απόδειξη τούτου αποτελεί το γεγονός ότι κατά το Μεσαίωνα ήταν πολύ δημοφιλής στους Βυζαντινούς η απεικόνιση του πρώτου Χριστιανού βασιλέως με τη μητέρα του, που κρατούσαν στο μέσον Σταυρό. Η παράδοση αυτή διατηρείται μέχρι και σήμερα με τα κωνσταντινάτα.
Πηγή πληροφοριών: Ορθόδοξος Συναξαριστής
ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΛΕΟΥΣΑΣ ΣΤΗ ΒΛΑΧΕΡΝΑ
Την Παρασκευή 26 Μαΐου 2017 θα πραγματοποιηθεί στην Ιερά Μονή Παναγίας Ελεούσας στη Βλαχέρνα η καθιερωμένη αγρυπνία (έναρξη 9:00 μ.μ.), προς ανάμνηση της Αλώσεως της Πόλεως και των προγόνων που ετάφησαν στους χώρους γύρω από τη Μονή όπως και στην Παναγία Καταφυγιώτισσα, όπου έγινε η αποκομιδή των λειψάνων που κατά καιρούς ανεβρέθησαν.
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΕΞΩΚΚΛΗΣΙ ΤΗΣ ΒΛΑΧΕΡΝΑΣ.
Παρουσία αρκετών Βλαχερναίων και πολλών κατοίκων από τα γύρω χωριά (Καμενίτσα, Παναγίτσα, Δάρα, Βυτίνα, κτλ) εορτάστηκε σήμερα 9 Μαΐου 2017 η ανακομιδή ή μετακομιδή των λειψάνων του Αγίου Νικολάου, επισκόπου Μύρων της Λυκίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Άγιος Νικόλαος θεωρείται τόσο από την Ορθόδοξη όσο και την Καθολική Εκκλησία ως ένας από τους μεγαλύτερους Αγίους, υπόδειγμα ταπεινότητας και με πλούσιο κοινωνικό έργο, η δε κοίμησή του εορτάζεται στις 6 Δεκεμβρίου.
Στη σημερινή πανηγυρική ακολουθία ιερούργησε ο εφημέριος της Βλαχέρνας π. Παναγιώτης Τρυφωνόπουλος και τελέστηκε αρτοκλασία προσφορά των οικογενειών Κωνσταντίνας Β. Κουτσούγερα, Δημητρίου Τζιώλα και Σταύρου Φιλλ. Κολλιόπουλου.
Υπήρξε επίσης λαχειοφόρος με δύο αρνιά, ένα κατσίκια, μία γίδα ως τάματα στον Άγιο και κουλούρες, προσφορές των πιστών.
Οι τυχεροί αριθμοί της κλήρωσης είναι οι εξής:
2263 Κουλούρα (ο τυχερός να επικοινωνήσει με την Εκκλ. Επιτροπή)
2279 Κουλούρα
2368 Κατσίκι
2397 Κουλούρα
3556 Κουλούρα
3585 Βιβλία (ο τυχερός να επικοινωνήσει με την Εκκλ. Επιτροπή)
3647 Αρνί
3714 Αρνί
3740 Κουλούρα (ο τυχερός να επικοινωνήσει με την Εκκλ. Επιτροπή)
3741 Γίδα (ο τυχερός να επικοινωνήσει με την Εκκλ. Επιτροπή)
Χρόνια πολλά και του χρόνου.
