Αρχείο για Άρθρα
ΤΡΥΓΟΣ ΣΤΗ ΒΛΑΧΕΡΝΑ – 2014
Αν και ο Οκτώβριος δεν χαρακτηρίζεται ως μήνας τρυγητής, την ονομασία αυτή την έχει από αρχαιοτάτων χρόνων ο Σεπτέμβριος, οι λιγοστοί Βλαχερναίοι μικροκαλλιεργητές τρύγησαν τα αμπέλια τους. Παρόλο που η χρονιά ήταν δύσκολη για την αμπελουργία τα βαρέλια γέμισαν και όλοι εύχονται « του χρόνου και καλύτερα». Τη σημερινή εποχή ελάχιστοι συμπατριώτες μας έχουν αμπέλια, για την ακρίβεια έξι άτομα και οι περισσότεροι για να εξυπηρετήσουν τις προσωπικές τους ανάγκες. Αν πάμε μερικά χρόνια πίσω θα θυμηθούμε μια μεγάλη έκταση του κάμπου να είναι φυτεμένη με αμπέλια και τον μήνα Οκτώβριο η περιοχή να σείεται από κόσμο, ζώα και τραγούδια, καθώς τρυγούσαν τη σοδιά. Ακόμη και τα σχολεία καθόριζαν εκδρομή για να ζήσουν τα παιδιά από κοντά τον τρύγο. Στην εποχή μας τα πράγματα άλλαξαν, οι άνθρωποι που μένουν στα χωριά είναι λίγοι και οι περισσότεροι γεροντάκια, οι οποίοι πίνουν λίγο κρασί, ενώ οι νεότεροι έχουν προχωρήσει σε πιο «βαριές» καταστάσεις ουίσκι, βότκες, τσίπουρα κτλ. Επίσης το εμπόριο έχει εξελιχθεί και έμποροι από άλλες περιοχές τροφοδοτούν με κρασί τους λιγοστούς καταναλωτές του χωριού μας. Έτσι τα αμπέλια είναι ελάχιστα και βέβαια απαιτούν πολύ δουλειά. Όπως είπε και μια συμπατριώτισσα μας «αν ήξερα ότι έχει τόση δουλειά, δεν θα τον άφηνα να το φυτέψει».
Καλά κρασιά για τους παραγωγούς.
Γιατί μας τσιμπάνε οι μέλισσες;
Οι μέλισσες-φρουροί της κυψέλης έμαθαν να ελέγχουν όλες τις κινήσεις εντόμων, ζώων και ερπετών που γίνονται μπροστά από την κυψέλη, αντιδρούν σε όλες τις κινήσεις ανιχνεύοντας τον αέρα για τυχόν μυρωδιές ή φερομόνες που ταυτόχρονα μπορεί να είναι και σήματα συναγερμού άλλων μελισσών ή μελισσών-φρουρών διπλανών κυψελών. Παρακάτω περιγράφεται σαν παράδειγμα το πλησίασμα ενός ανθρώπου σε μια κυψέλη.
Το στάδιο της προειδοποίησης
Οι μέλισσες-φρουροί αντιδρούν στο εξωτερικό ερέθισμα που λαμβάνουν παίρνοντας μια θέση που το σώμα τους στην αρχή είναι σηκωμένο στα πίσω πόδια, τα στοματικά τους μόρια ανοικτά και οι κεραίες τους τεντωμένες εμπρός για να λάβουν τα σήματα εκείνα που θα τις δώσουν την αφορμή για την επόμενη κίνηση (αυτή την στάση έχουν και για τις σφήκες). Ο άνθρωπος πλησιάζει πιο πολύ, τότε οι μέλισσες-φρουροί δέχονται το ερέθισμα σαν ισχυρό και αυτό φαίνεται καθαρά γιατί οι μέλισσες-φρουροί ανασηκώνουν την κοιλιά ψηλά κάποιες φορές με το κεντρί τους να προεξέχει, τις κεραίες τους κυρτές και να κουνάνε τα φτερά τους με δύναμη.
Ο άνθρωπος από τον φόβο του αρχίζει να παράγει από τους πόρους του σώματος του πολύ μικρές ποσότητες ιδρώτα που, εξατμιζόμενος, λειτουργεί σαν φερομόνη. Αυτή η φερομόνη εξαγριώνει πιο πολύ τη μέλισσα-φρουρό.
Το στάδιο της δραστηριοποίησης
Το πιο μεγάλο ερέθισμα έχει σαν αποτέλεσμα η μέλισσα-φρουρός να δραστηριοποιήσει όλη την κυψέλη, παρακινώντας και άλλες μέλισσες να δράσουν σαν φρουροί. Αυτό επιτυγχάνεται με το να μπαινοβγαίνει στην κυψέλη, σηκώνοντας και αποκαλύπτοντας το κεντρί από το σκέπασμά του. Το κεντρί, που πλέον είναι ορατό, απελευθερώνει φερομόνη συναγερμού η οποία απλώνεται σε όλη την κυψέλη.
Με τον εξαερισμό που παθαίνει από το πολύ έντονο, και για αυτό το σκοπό, κούνημα των φτερών της, οι μέλισσες μέσης ηλικίας τίθενται πλέον σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και αρχίζουν από όλα τα μέρη της κυψέλης που βρίσκονται να οδηγούνται προς την έξοδο της. Φτάνοντας εκεί αρχίζουν και αυτές να παίρνουν την συγκεκριμένη θέση με την κοιλιά ψηλά και το κεντρί έξω, πλην όμως δεν γνωρίζουν ακόμη ούτε την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουν για να επιτεθούν ούτε τον εχθρό τους. Περιμένουν την μέλισσα-φρουρό να τους υποδείξει το σημείο που πρέπει να επιτεθούν για να αναχαιτίσουν τον εισβολέα.Το στάδιο του εκφοβισμού ή της πρώτης επίθεσης.
Η μέλισσα-φρουρός ερευνά για την πηγή των συγκεκριμένων ερεθισμάτων που δέχτηκε και τα οποία έγιναν αφορμή της όλης αναταραχής. Πρώτη αυτή απογειώνεται και επιτίθεται, πολλές φορές για εκφοβισμό ή για εντυπωσιασμό. Ό άνθρωπος που βλέπει την μέλισσα να πετά γύρω του με έντονο βουητό και πλησιάζοντας πολύ κοντά στο σώμα και στο πρόσωπο του προσπαθεί κουνώντας τα χέρια του να την αποφύγει. Ταυτόχρονα από τον φόβο του αρχίζει να παράγει από τους πόρους του σώματος του πολύ μικρές ποσότητες ιδρώτα που, εξατμιζόμενος, λειτουργεί σαν φερομόνη. Αυτή η φερομόνη εξαγριώνει πιο πολύ τη μέλισσα-φρουρό και τα πράγματα μπαίνουν στο τελευταίο στάδιο που είναι:
Το στάδιο της γενικής επίθεσης
Η μέλισσα-φρουρός κάνει το σώμα της να αναπτύξει την ταχύτητα που πρέπει αφήνοντας την ανάλογη ποσότητα φερομόνης που θα οδηγήσει και άλλες μέλισσες στο σημείο εκείνο που αυτή τελικά επιτίθεται και καρφώνει το κεντρί της. Έτσι και γίνεται, όταν σε μια έκταση μιας παλάμης μας τσιμπάνε πολλές μέλισσες μαζί.
Όλες οι ράτσες των Ευρωπαϊκών μελισσών είναι από την φύση τους ήμερες, δεν κεντρίζουν χωρίς λόγο.
Η επίθεση αυτή καθ’αυτή γίνεται τις περισσότερες φορές στο τριχωτό της κεφαλής. Η μέλισσα που πρώτο-επιτίθεται, μπλέκει στα μαλλιά και προσπαθεί να φτάσει στο σημείο εκείνο που θα της επιτρέπει να καρφώσει το κεντρί της. Τραβά έντονα κάποιες τρίχες κάνοντας έντονο βόμβο με τα φτερά της και συνεχώς σπρώχνει την κοιλιά της για να κεντρίσει. Σ΄αυτό το σημείο ο άνθρωπος τρομοκρατείται και πανικόβλητος αρχίζει και κάνει απότομες και βίαιες κινήσεις για να αφαιρέσει την μέλισσα από τα μαλλιά του, η αδρεναλίνη του είναι στα “κόκκινα” ή παραγωγή ιδρώτα αυξάνει κατακόρυφα, ο αέρας βοηθά στην εξάτμιση του (οι φερομόνες των θηλαστικών είναι εχθρικές), αν είμαστε κοντά σε κυψέλη τότε σίγουρα θα δεχτούμε επίθεση και από άλλες μέλισσες.
Η άγνοια προκαλεί δέος και φόβο – οι μέλισσες δεν είναι εχθροί μας.
Όλα τα παραπάνω στάδια μπορούμε να τα αποφύγουμε αν ενημερώσουμε τους ανθρώπους σωστά για το τι συμβαίνει με τις μέλισσες.
Όλες οι ράτσες των Ευρωπαϊκών μελισσών είναι από την φύση τους ήμερες, δεν κεντρίζουν χωρίς λόγο, για να γίνει αυτό σίγουρα μεταβάλλονται κάποιες συνθήκες της ομαλής τους διαβίωσης. Οι μεταβολές αυτές μπορεί οφείλονται σε περιβαλλοντολογικούς παράγοντες που τις επηρεάζουν άμεσα: η μεταβολή της θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας και νύκτας, ή ένταση του φωτός, ή υγρασία της ατμόσφαιρας, η ατμοσφαιρική πίεση και το ηλεκτρικό δυναμικό της, το μαγνητικό και ηλεκτρικό πεδίο της τοποθεσίας. Άλλοι παράγοντες είναι: η έλλειψη τροφής και νερού στην τοποθεσία, ο συνωστισμός στην κυψέλη και η λεηλασία. Επίσης τα ραντίσματα με φυτοφάρμακα, εντομοκτόνα σε γειτονικές περιοχές και διπλανά κτήματα, κάνουν τα μελίσσια πολύ επικίνδυνα. Ρόλο σπουδαίο στην επιθετικότητα ενός μελισσιού παίζει η κληρονομικότητα. Αυτό ο μελισσοκόμος το αντιλαμβάνεται και του αλλάζει γρήγορα βασίλισσα από άλλο, ήσυχο, μελίσσι.
πηγή:www.melissomania.gr/
“Αφιέρωμα στη γιορτή της μητέρας”
Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένα παιδί που είχε έρθει η σειρά του να γεννηθεί και να έρθει στην γη.
Εκείνες τις μέρες το παιδί ανήσυχο ρώτησε τον Θεό:
«Μου λένε ότι θα με στείλεις στην γη αύριο… αλλά πώς να ζήσω εκεί τόσο μικρό και αβοήθητο;»
Ο Θεός απάντησε:
«Μέσα στους τόσους αγγέλους, έχω διαλέξει έναν και για ‘σένα. Θα σε περιμένει και θα σε φροντίζει στην γη.»
«Αλλά…» είπε το παιδί, «..εδώ στον Παράδεισο δεν κάνω τίποτε άλλο από το να παίζω, να τραγουδώ και να γελώ. Μόνο αυτά χρειάζομαι για να είμαι ευτυχισμένο.»
Ο Θεός είπε:
«Ο άγγελος θα σου τραγουδά κάθε μέρα. Θα νιώθεις την αγάπη του αγγέλου σου και θα είσαι ευτυχισμένο.»
«Όμως…» είπε το παιδί, «… πώς θα μπορώ να καταλαβαίνω όταν οι άνθρωποι μου μιλούν, αφού δεν ξέρω την γλώσσα τους;»
«Αυτό είναι εύκολο», είπε ο Θεός. «Ο άγγελός σου θα σου λέει τις πιο όμορφες και πιο γλυκές λέξεις που άκουσες ποτέ, και έτσι με πολλή υπομονή και φροντίδα, ο άγγελός σου θα σου διδάξει πώς να μιλάς».
Το παιδί κοίταξε ψηλά στον Θεό και είπε:
«Και τι θα κάνω όταν θέλω να μιλήσω σε Εσένα;
Ο Θεός χαμογέλασε στο παιδί και του είπε:
«Ο άγγελός σου, θα σου βάλει τα χεράκια μαζί και θα σου δείξει πώς να κάνεις την προσευχή σου σε μένα.»
Το παιδί τότε είπε:
«Έχω ακούσει ότι στη γη υπάρχουν κακοί άνθρωποι. Ποιος θα με προστατεύσει;»
Ο Θεός έβαλε το παιδί στην αγκαλιά του λέγοντας:
«Ο άγγελός σου θα σε προστατεύει, ακόμα και αν αυτό σημαίνει το δικό του κακό!»
Το παιδί ήταν λυπημένο και είπε στον Θεό:
«Αλλά θα είμαι πάντα λυπημένο επειδή δεν θα μπορώ να σε βλέπω πιά.»
Ο Θεός αγκάλιασε το παιδί.
«Ο άγγελός σου θα σου μιλά πάντα για ‘μένα και θα σου δείξει τον δρόμο να έρθεις πάλι πίσω μαζί μου. Εγώ θα είμαι πάντα δίπλα σου».
Εκείνη την στιγμή ήταν απόλυτη γαλήνη στον Παράδεισο, αλλά φωνές από την γη μπορούσαν ήδη να ακουστούν.
Το παιδί αμέσως, ρώτησε απαλά:
«Ω, Θεέ μου, αν είναι να φύγω τώρα, πες μου σε παρακαλώ το όνομα του αγγέλου μου!
Ο Θεός απάντησε:
«Το όνομα του αγγέλου σου δεν είναι σημαντικό…
…εσύ απλά θα την φωνάζεις “Μαμά!”»
Από το Ανθολόγιο Α΄-Β΄Δημοτικού
Ξεκίνησε η κυνηγετική περίοδος
Από νωρίς τα ξημερώματα πολλά νοικοκυριά στη Βλαχέρνα έχουν φώτα. Τα μπρίκια πήραν φωτιά και ο ελληνικός καφές είναι έτοιμος. Γαβγίσματα σκυλιών ακούγονται σε όλο το χωριό και μια έντονη κίνηση παρατηρείται στους ήσυχους δρόμους της Βλαχέρνας. Η κυνηγετική περίοδο έχει ξεκινήσει. Οι βλαχερναίοι κυνηγοί ετοιμάζονται να φύγουν για να πιάσουν τους κυνηγότοπους που έχουν επιλέξει να κυνηγήσουν την πρώτη μέρα του κυνηγιού. Και ενώ η μέρα έπαιρνε και ο ήλιος έβγαινε, ακούγονται οι πρώτες τουφεκιές στα γύρω βουνά. Οι βλαχερναίοι κυνηγοί έχουν ξεκινήσει με επιτυχία την φετινή περίοδο. Οι πρώτοι λαγοί βρίσκονται στα χέρια των κυνηγών.
Να τους ευχηθούμε καλά κυνήγια, καλές επιτυχίες και με τα ιταίρια τους.
(περιμένουμε φωτογραφίες και άλλων κυνηγων)
Μ.Δευτέρα – Η πορεία Του Κυρίου προς τα Άγια Πάθη
Από σήμερα Μ.Δευτέρα, ξεκινούν τα Άγια Πάθη του Κυρίου Ιησού Χριστού.
«Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός, και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα. Ανάξιος δε πάλιν ον ευρήσει ραθυμούντα. Βλέπε ουν, ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθείς, ίνα μη τω θανάτω παραδοθείς και της βασιλείας έξω κλεισθείς. Αλλά ανάνηψον κράζουσα· Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών, διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς».
1η ΜΑΡΤΙΟΥ: ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ
Το έθιμο με το «βραχιολάκι του Μάρτη» είναι παμπάλαιο και ξεκινάει από τους μύστες των Ελευσινίων Μυστηρίων. Ένα από τα ωραιότερα έθιμα της ελληνικής παράδοσης, μια από τις συνήθειες που κάνει τους μεγαλύτερους να αναπολούν με νοσταλγία, τις μέρες της αθωότητας της παιδικής ηλικίας.
Τρία (3) χρόνια vlaxerna.gr !!!
Σαν σήμερα πριν τρία έτη, το vlaxerna.gr ανέβασε το πρώτο του άρθρο. Ήταν η μέρα που η Βλαχέρνα Αρκαδίας, αποκτούσε το δικό της site (portal και Blog), την δική της ηλεκτρονική σελίδα άμεσης ενημέρωσης. Η προσπάθεια αυτή αγκαλιάστηκε από όλους και η μεγάλη επισκεψιμότητα από τους πρώτους μήνες κιόλας, απέδειξε ότι το vlaxerna.gr είναι ενδιαφέρον, χρήσιμο και προπάντων έγκυρο και έγκαιρο. Ήδη στα πρώτα τρία χρόνια λειτουργίας μας, δεκαέξι άτομα ασχολούμαστε εθελοντικά σε συχνή βάση, για την άμεση ενημέρωση της ηλεκτρονικής μας σελίδας. Η ανταπόκριση αυτή είναι σημαντική και ιδιαίτερη, αφού πηγάζει μόνο από την αγάπη για το χωριό μας και την ευρύτερη περιοχή μας. Το vlaxerna.gr είναι πηγή ειδήσεων και για άλλα μεγάλα τοπικά αλλά και πανελλήνιας εμβέλειας site. Η συνεχής ροή ειδήσεων σε καθημερινή βάση είναι αυτό που έχει οδηγήσει την επισκεψιμότητα σε υψηλά επίπεδα (τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό). Και βέβαια, θα συνεχίσουμε με την ίδια θέληση και δύναμη και είμαστε σίγουροι ότι κάθε μέρα θα προσθέτουμε καινούργιους επισκέπτες, φίλους και εθελοντές συνεργάτες.
Ευχόμαστε Καλή Χρονιά σε όλους, με Υγεία, Αγάπη, οικογενειακή και επαγγελματική ευημερία.
Και πολύ χαμόγελο για όλους (άλλωστε ακόμη, δεν φορολογείται!!!)
ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ 13!!!
Τρίτη και 13 σήμερα και όλοι μας συνηθίζουμε να πιστεύουμε σε αρκετές προλήψεις, που έρχονται από τα βάθη του χρόνου. Γκαντέμικη ημέρα; Για να δούμε γιατί.
Τρίτη 29 Μαΐου 1453, είναι η ημέρα απαρχής μίας περιόδου σκότους για τον Ελληνισμό που διήρκησε περίπου τέσσερις αιώνες. Η Κωνσταντινούπολη κατακτιέται από τους Οθωμανούς, και οι Έλληνες διανύουν μία πορεία δουλείας πλέον. Μαζί όμως με την τραγικότητα του γεγονότος αυτού, η Τύχη είχει συνδυάσει πολλά μαζί έτσι ώστε να γεννηθεί αυτή η κακή φήμη για την σημερινή ημέρα. Η Αλωση της Πόλης έγινε Τρίτη. Εάν προσθέσεις το 1453, βγάζει άθροισμα… 13! Ιδού η Τρίτη και 13!!! Έκτοτε γιορτές και γλέντια δεν γίνονταν ποτέ Τρίτη και τα σπιτικά παρέμεναν κλειστά για τους επισκέπτες -ήταν ένας τρόπος για να μη λησμονήσουμε ως έθνος τη μελανή εκείνη μέρα της ελληνικής ιστορίας
Προτού πιάσουμε όμως το 13, ας δούμε την ημέρα Τρίτη. Και αυτή έχει μία αρνητική χροιά, και αυτό επειδή όταν θέλουμε να πούμε πως μία σειρά από κακά τελειώνει, την τερματίζουμε στα τρία γεγονότα. Τρίτωσε λέμε το κακό, δεν γίνεται να πάει παραπέρα δηλαδή.
Το 13 λοιπόν, έχει την ατυχία και αυτό, να ακολουθεί το 12. Τί σχέση έχει το 12; Δώδεκα οι θεοί του Ολύμπου, δώδεκα οι άθλοι του Ηρακλή, δώδεκα οι μήνες, δύο δωδεκάωρα έχει η ημέρα, δώδεκα μαθητές είχε ο Χριστός, δώδεκα και τα Ευαγγέλια που διαβάζονται την Μεγάλη Πέμπτη. Όπως καταλαβαίνουμε το 12 έχει μία έννοια ολοκλήρωσης, τελειότητας. Έτσι το 13 ως ο πρώτος αριθμός της επόμενης 12άδας, είναι ουσιαστικά αυτός που διαλύει την υπάρχουσα αρμονία.
Ο Φίλιππος Β’ της Μακεδονίας λέγεται πως πέθανε αφότου τοποθέτησε το άγαλμά του δίπλα σε αυτά των δώδεκα θεών του Ολύμπου. Σύμφωνα με τις χριστιανικές θεωρίες στο μυστικό δείπνο παρίστανται 12 μαθητές και ο 13ος συνδαιτυμόνας ήταν ο Ιησούς. (Και τον Ιησού να μετρούσαμε ως πρώτο, ο 13ος θα ήταν ο Ιούδας). Το 13ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης αναφέρεται στο θηρίο και τον Αντίχριστο, τα δύο δημιουργήματα του Διαβόλου. Ο αριθμός 13 φιγουράρει στην πιο κακότυχη κάρτα των ταρώ, τον θάνατο. Όταν μία ομάδα δεκατριών αντικειμένων διαιρεθεί στα δύο, στα τρία, στα τέσσερα ή στα έξι, πάντα ένα αντικείμενο περισσεύει. Το «κακό»!
Ο συνδυασμός του αριθμού 13 με την ημέρα Τρίτη ήταν αναπόφευκτος για να δημιουργήσουν την συγκεκριμένη αποφράδα μέρα στην Ελλάδα, άλλωστε καταγράφεται ένα ακόμη ιστορικό στοιχείο που ενισχύει τον συσχετισμό. Τρίτη και 13 Απριλίου 1204 είχε αλωθεί η πρωτεύουσα του μεσαιωνικού ελληνισμού, Κωνσταντινούπολη, από τους Σταυροφόρους και δεν μπόρεσε να συνέλθει οριστικά από το τέταρτο χτύπημα της Δ΄ σταυροφορίας.
Φυσικά, οι δεισιδαιμονίες δεν επηρεάζουν όλους τους ανθρώπους καθώς έχουν να κάνουν με την αντίληψη τους, την σχέση τους με το εξωπραγματικό και κυρίως την παιδεία του καθενός.
Παίζοντας μέσα στα σκουπίδια…
Φτάνει στο τέλος και το φετινό καλοκαιράκι και το χωριό ζωντάνεψε από τις παιδικές φωνές κάθε ηλικίας. Φυσικά και φέτος ο προαύλιος χώρος του σχολείου έγινε ένας πολύχρωμος σκουπιδότοπος από κάθε είδους σακουλάκια λιχουδιών και κουτάκια αναψυκτικών. Τα παιδιά, όχι μόνο δεν θυμήθηκαν τις περσινές παρατηρήσεις-συμβουλές για το που θα πρέπει να πετάνε τα σκουπίδια, αλλά φέτος είπαν να υποβαθμιστούν περισσότερο και έσπασαν και κανένα ποτηράκι, εκεί δα στις κούνιες, που όταν ήταν μωρά έπεφταν και χτυπούσαν τα γόνατά τους. Και επειδή φέτος η παρέα ήταν μεγαλύτερη και δεν χώραγαν τα παγκάκια για να καθίσουν, είπαν να βγάλουν και μερικές καρέκλες από το σχολείο. Απορούμε πως καθόταν, γιατί μόνο ορθές δεν ήταν οι καρέκλες!!! Βέβαια είπαν να γράψουν στους τοίχους και μηνυματάκια, για να αφήσουν και αυτά, στο πέρασμα του χρόνου, τα σημάδια τους.
Ευχαριστούμε πολύ τα παιδιά για άλλη μια φορά, που μας έδωσαν την ευκαιρία να μαζέψουμε τα σκουπίδια και τους ευχόμαστε όταν μεγαλώσουν και κοιτάξουν προς τα πίσω να συνειδητοποιήσουν ότι δεν άφησαν τίποτα για την επόμενη γενιά!!!
“Οι γνωστοί σκουπιδιάρηδες”
ΥΣ1: Ας μη γράφουμε μόνο για τα παιδιά. Και οι μεγάλοι τον δεκαπενταύγουστο στο Μοναστήρι της Παναγίας, τα ίδια έκαναν. Ευλογήθηκαν, έφαγαν τον άρτο, πήραν τους κλήρους και μετά πέταξαν τα σακουλάκια και τα χαρτάκια για να τα μαζέψουν οι σκουπιδιάρηδες, αφού “τους ήταν βαριά” για να τα πάρουν μαζί τους!!!
ΥΣ2: Από την κατάσταση αυτή, φαίνεται να έχει επηρεαστεί ολόκληρος ο Δήμος Τρίπολης, αφού σκουπίδια βλέπουμε και απορριμματοφόρα δεν βλέπουμε!!!
