Απεβίωσε ο Αρκάς καλλιτέχνης Δημήτρης Ταλαγάνης!

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Τρίπολη το 1945 και έζησε στην Αρκαδία τα παιδικά του χρόνια· μετά μετακόμισε στην Αθήνα, όπου έζησε μέχρι το 1964, οπότε και έφυγε στο εξωτερικό. Σπούδασε με υποτροφία στο Αρχιτεκτονικό Ινστιτούτο της Μόσχας και το 1971 πήρε δίπλωμα και μάστερ αρχιτεκτονικής. Επίσης έλαβε το πρώτο βραβείο για το σχεδιασμό του Νέου Μουσείου Λένιν. Η μελέτη αυτή εκτέθηκε για ένα χρόνο στην έκθεση των επιτευγμάτων της Σοβιετικής Τεχνολογίας και Επιστήμης, στην οποία κέρδισε το χρυσό μετάλλιο. Το 1970 επίσης διακρίθηκε στην παγκόσμια έκθεση OSAKA EXPO 1970 για το σχεδιασμό μιας πόλης 40.000 κατοίκων. Το 1971 πραγματοποίησε μια μελέτη εκμετάλλευσης του Φαληρικού όρμου, όπου πρότεινε την κατασκευή του Νέου Αθηναϊκού Θεάτρου.

Το 1971 άρχισε επίσης να ζωγραφίζει. Η πρώτη του έκθεση ζωγραφικής ήταν στο στο salon d’automne του Grand Palais des Champs Élysées στο Παρίσι το 1973. Η δουλειά αυτή ήταν εμπνευσμένη από τον Γιώργο Σεφέρη. Συνεργάστηκε με τον Γάλλο συγγραφέα και σκηνοθέτη Ζακ Λακαριέρ για να ανεβάσουν το έργο Ρωμιοσύνη του Γιάννη Ρίτσου. Επίσης πραγματοποιήθηκε έκθεση με έργα του το 1974 στο Foyer Royal de l’ Odéon. Τον Αύγουστο του 1974 γύρισε στην Ελλάδα, όπου συνέχισε να εργάζεται ως αρχιτέκτονας. Επίσης, άρχισε να εκθέτει έργα του σε διάφορες εκθέσεις στην Ελλάδα. Το 1987 εκθέτει τα έργα του στο Μητροπολιτικό Μουσείο του Τόκιο.

Το 1998 διεκδίκησε τη δημαρχία της Τρίπολης, όταν αναδείχθηκε αντιδήμαρχος πολιτισμού.

Έργα

Ο Δημήτρης Ταλαγάνης έχει φιλοτεχνήσει:

• το αναμνηστικό μετάλλιο στη συνάντηση Ρέιγκαν – Γκορμπατσόφ
• την ποιμαντική ράβδο του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου
• το μετάλλιο του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών
• τα αναμνηστικά της Επιτροπής Διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 και το δίσκο της εκεχειρίας.

Επίσης έχει σχεδιάσει το Άλσος των μελών της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.

πηγή: www.pna.gr

Οι άνθρωποι του πνεύματος που στις μέρες μας λιγοστεύουν δεν αφήνουν μια παρακαταθήκη. Αποτελούν οι ίδιοι παρακαταθήκη!

Το παρόν γράφεται με αφορμή την συμπλήρωση σαράντα ημερών από την εκδημία του αείμνηστου Δημήτρη Λολώνη που έφυγε από κοντά μας, πλήρης ημερών, την Παρασκευή 5 Μαρτίου 2021.

 

 

Ένας άνθρωπος που τον χαρακτήριζαν η πηγαία και έμφυτη ευγένεια και ο λεπτός τρόπος συμπεριφοράς. Ένας άνθρωπος αρχοντικός και παράλληλα ταπεινός. Ο Δημήτρης Λολώνης γεννήθηκε και πρωτοαντίκρισε το φως του ήλιου στην Βλαχέρνα το έτος 1929. Γονείς του, ήταν ο Πάνος και Μαριγώ Λολώνη. Παιδί πολυμελούς οικογένειας, που αριθμούσε έξι παιδιά και έχοντας από μικρός κλίση στα γράμματα εισήχθη στην Παιδαγωγική Ακαδημία Τρίπολης από την οποία αποφοίτησε ως δάσκαλος στα τέλη της δεκαετίας του ’40. Αργότερα μετεκπαιδεύτηκε στο αντικείμενό του, επί δύο χρόνια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ ήταν και άριστος γνώστης της Αγγλικής γλώσσας.

Ανάμεσα σε άλλα είχε πετύχει σε διαγωνισμό του Υπουργείου Παιδείας για την χορήγηση υποτροφιών της UNESCO σε θέματα λαϊκής επιμόρφωσης, υπηρέτησε επί δεκαπέντε χρόνια ως επιθεωρητής της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, απεστάλη στην Αίγυπτο για να μελετήσει το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, όπως επίσης σε Νότιο Αφρική και Ζιμπάμπουε προκειμένου να συμβάλει στην καλύτερη δυνατή εκπαίδευση των εκεί ομογενών μαθητών.

Συμμετείχε σε επιτροπές κρίσεως διδακτικών βιβλίων. Για την συλλογή και καταγραφή ιστορικού και λαογραφικού υλικού από τη περιφέρεια των Καλαβρύτων και το χωριό του Βλαχέρνα τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών, για το δεύτερο μάλιστα τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο!

Πρωτοστάτησε στην εισαγωγή της έννοιας “έργο” (project) στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας. Έλαβε από τον Ερυθρό Σταυρό αργυρό μετάλλιο “μετ΄ ευφήμου μνείας” για την προσφορά του και την συμβολή του στην εθελοντική αιμοδοσία.

Επί δεκαπέντε έτη υπήρξε μέλος του Συνδέσμου Μαντινέων Αττικής έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο. Υπηρέτησε επίσης τον Σύλλογο των Απανταχού Βλαχερναίων για πολλά συναπτά έτη, είτε από την θέση του προέδρου, είτε ως απλό μέλος και όντας ο βασικός μοχλός της σύνταξης και έκδοσης της εφημερίδας “Τα Νέα των Βλαχερναίων” αλλά και άλλων δραστηριοτήτων όπως ο χαρακτηρισμός της Ιεράς Μονής Ελεούσας ως διατηρητέου ιστορικού μνημείου, η κατασκευή του μνημείου του καπετάν Αλέξη, η τσιμεντόστρωση κοινοτικών δρόμων και το χτίσιμο της μεσαίας βρύσης στο ίδιο σημείο που βρισκόταν η παλιά.

Ο Δημήτρης Λολώνης υπήρξε άνθρωπος της έμπρακτης εφαρμογής της γνώσης έτσι ώστε αυτή να μην μείνει στην θεωρία ως ιδέα και μόνο θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο αποτελεί βασικό στοιχείο για την διάδοσή της και μεταλαμπάδευσή της, υποστηρικτής της αντίληψης ότι την γνώση που έλαβε και κατέχει κάποιος δεν την κρατάει στα δικά του “ταμεία” αλλά φροντίζει να την σκορπίσει και να την διαδώσει όσο μπορεί, διαφορετικά μένει άκαρπη.

Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι το γηράσκω αεί διδασκόμενος ήταν φυσικά το δόγμα του, σχετικά με την γνώση την οποία λάμβανε από όπου μπορούσε έως ότου τον εγκαταλείψουν οι δυνάμεις του.

Δάσκαλος με το παράδειγμα του εφ’ όρου ζωής, όταν κάποτε έτυχε να είναι παρών σε ένα διαπληκτισμό μεταξύ δύο νέων τράβηξε με τρόπο αυτόν που θεωρούσε ότι είχε δίκιο, εκπαιδευτικός και αυτός και αφού τον ηρέμησε με το μειλίχιο ύφος που τον διέκρινε, του τόνισε την αξία του διαλόγου και όταν δεν είναι εφικτός την αξία της σιωπής…

Ειλικρίνεια και τιμιότητα είναι άλλα δύο χαρακτηριστικά του, που τον ξεχώριζαν ως μέλος της κοινωνίας. Αρετές που δεν χρειάζονταν πολύς χρόνος για να διαπιστώσει κανείς. Αρκούσε ένας σύντομος χαιρετισμός και μια μικρή συζήτηση. Και αυτά γιατί ήταν πραγματικός Δάσκαλος. Διακρινόταν για την φιλομάθεια του, την οξύνοια, τον δυναμισμό. Διακρινόταν όμως ταυτόχρονα και για το μεγαλείο της ψυχής του, την ευαισθησία την καλοσύνη και την ανθρωπιά του συναισθήματα που έδειχνε πάντα διακριτικά όχι μόνο στην οικογένειά του αλλά σε όλους ανεξαιρέτως και ιδιαίτερα στους συντοπίτες του κατοίκους της Βλαχέρνας, τόπο καταγωγής του που αγάπησε πραγματικά. Πολλές φορές τόνιζε σε συνομιλητές του την αξία του να τιμάς και να σέβεσαι τον τόπο σου, τις ρίζες σου, πράγμα που έκανε ο ίδιος όχι με λόγια αλλά στην πράξη κάνοντας αισθητή με την παρουσία του την αγάπη που ένοιωθε για το χωριό του.

Σε αυτό το χωριό, την “κόχη τούτη την μικρή” επέλεξε να είναι η τελευταία του κατοικία διότι “είναι γλυκύς ο θάνατος όταν κοιμώμεθα εις την πατρίδα” όπως λέει ο ποιητής.

Τέλος ένα άλλο που τον διέκρινε ήταν η βαθιά και ειλικρινής πίστη, χωρίς ακρότητες, την οποία βίωνε αθόρυβα όχι μόνο μέσα από την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας αλλά και μέσα από τον σεβασμό και την βοήθεια στον συνάνθρωπό του. Το κενό που αφήνει είναι δυσαναπλήρωτο.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 40ημερου ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ

Με τη συμπλήρωση 40 ημερών από το θάνατο του αγαπημένου μας

πατέρα, παππού, αδελφού & θείου

Δημητρίου Π. Λολώνη

θα τελεστεί μνημόσυνο,

την Κυριακή 11 Απριλίου 2021 & ώρα 9:00 π.μ.

στην Ιερά Μητρόπολη Αγίου Αθανασίου στη Βλαχέρνα,

για την ανάπαυση της ψυχής του αειμνήστου.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΤΗΣΙΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ

Με την συμπλήρωση ενός έτους από το θάνατο της πολυαγαπημένης μας μητέρας και γιαγιάς

Δήμητρας Γεωργ. Καρούντζου

θα τελεστεί μνημόσυνο την Κυριακή 4 Απριλίου στον Ιερό Ναό Αγίων Μυροφόρων & Νικοδήμου,  Αγίων Αναργύρων Αττικής.

Το μνημόσυνο λόγω των περιορισμών που ισχύουν, θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο και θα τηρηθούν τα μέτρα ασφαλείας λόγω covid-19.

Εις μνήμη της εκλιπούσας, η οικογένεια θα κάνει δωρεά στο κέντρο βρεφών “Μητέρα”.

Εκ της οικογένειας.

ΠΕΝΘΗ

Έφυγε από την ζωή σε ηλικία 94 ετών, η Ελένη Μιχ. Πανουσόπουλου (το γένος Σκορδά).

Θερμά συλλυπητήρια στους συγγενείς.

ΠΕΝΘΗ

Έφυγε από την ζωή σε ηλικία 92 ετών, η Μαρία Σπ. Βάγια (το γένος Γεωργίου Κουτσούγερα).

Καλό Ταξίδι…

Θερμά συλλυπητήρια στους συγγενείς.

***

ΕΚΦΡΑΣΗ ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΒΛΑΧΕΡΝΑΙΩΝ

Το Δ.Σ. του Συλλόγου των Απανταχού Βλαχερναίων, εκφράζει τη βαθιά του λύπη για την αποβίωση του μέλους του και τέως Προέδρου του, Δημητρίου Παν. Λολώνη.

Ο εκλιπών υπήρξε ενεργό μέλος του Συλλόγου για πάνω από πενήντα (50) συναπτά έτη και διετέλεσε επί σειρά ετών σε διάφορες καίριες διοικητικές θέσεις του Συλλόγου, όπως είναι αυτές του Προέδρου και του Γενικού Γραμματέα. Πρωτοστάτησε σε μια σειρά από εμβληματικά έργα του Συλλόγου, όπως ήταν η τσιμεντόστρωση κοινοτικών δρόμων της Βλαχέρνας, η έκδοση της εφημερίδας «Τα Νέα των Βλαχερναίων», ο χαρακτηρισμός της Ιεράς Μονής της Παναγίας της Ελεούσας ως διατηρητέου ιστορικού μνημείου και η κατασκευή του μνημείου του Στρατηγού Αλεξίου Νικολάου (ή «καπετάν Αλέξη» του Λεβιδιώτη).

Πέραν τούτων, δραστηριοποιήθηκε ενεργά και στην καταγραφή, διάσωση και ανάδειξη του ιστορικού και λαογραφικού πλούτου της Βλαχέρνας, έχοντας συντάξει και εκδώσει τέσσερα (4) τουλάχιστον βιβλία σχετικά με το θέμα αυτό. Μάλιστα, το ένα από αυτά, «η Βλαχέρνα», τιμήθηκε με τον Α’ Έπαινο της Ακαδημίας Αθηνών το 1991 και έχει γίνει σημείο αναφοράς για τον τόπο μας. Υπήρξε οραματιστής για την ίδρυση του «λαογραφικού μουσείου» στη Βλαχέρνα και πρωτοστάτησε σε μία σειρά άλλων δραστηριοτήτων και πρωτοβουλιών που είχαν πολιτιστικό αντικείμενο.

Το ενδιαφέρον του, για τα γράμματα και τον πολιτισμό δεν περιορίστηκε στα στενά όρια της πατρίδας μας, αλλά ήταν πολύ ευρύτερο. Διακρίθηκε στον επαγγελματικό του τομέα καταλαμβάνοντας σημαντικές θέσεις στην ιεραρχία της δημοτικής εκπαίδευσης και υπηρέτησε σε διάφορες περίοπτες θέσεις είτε ως εκπρόσωπος του Υπουργείου Παιδείας σε θέματα λαϊκής επιμόρφωσης, είτε ως κριτής διδακτικών βιβλίων είτε, τέλος, ως μελετητής διαφόρων συστημάτων εκπαίδευσης χωρών του εξωτερικού. Ήταν ο πρωτεργάτης της εισαγωγής έννοιας του «έργου» (project) στο εκπαιδευτικό μας σύστημα της δημοτικής εκπαίδευσης, κάτι που αποτελεί ακόμα και σήμερα βασικό πυλώνα τρόπου σκέψης και εκπαίδευσης των νέων μαθητών.

Η προσφορά του έτυχε ευρείας αναγνώρισης από την Πολιτεία και βραβεύτηκε, πέραν της εργασίας του για την ιστορία και τη λαογραφία της Βλαχέρνας, με ένα επιπλέον βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών για τη συλλογή λαογραφικού υλικού της περιφέρειας Καλαβρύτων και με το αργυρό μετάλλιο «μετ’ ευφήμου μνείας» από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό για τη συμβολή του στην εθελοντική αιμοδοσία.

Το κενό που μας αφήνει ο εκλιπών είναι δυσαναπλήρωτο και η παρακαταθήκη του βαριά.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.

Με τιμή,
Το Δ.Σ. του Συλλόγου των Απανταχού Βλαχερναίων.

ΠΕΝΘΗ

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 92 ετών, ο Δημήτριος Π. Λολώνης.

Η κηδεία του εκλιπόντος θα γίνει την Κυριακή 7 Μαρτίου 2021

και ώρα 12.30 μ.μ.

στον Ιερό Ναό του Αγ. Τρύφωνα στη Βλαχέρνα Αρκαδίας (κοιμητήριο Βλαχέρνας)

Η σορός θα ευρίσκεται στον Ιερό Ναό από τις 11:00 π.μ.
Η κηδεία λόγω των περιορισμών που ισχύουν, θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο και θα τηρηθούν τα μέτρα ασφαλείας λόγω covid-19.

Θερμά συλλυπητήρια στους συγγενείς.

ΓΕΝΝΗΣΗ

Η Αντωνία Κουστένη (το γένος Τασίας Δημ. Τζιώλα) και ο σύζυγός της, Νώντας Τράκας, απέκτησαν το δεύτερο κοριτσάκι τους.

Να σας ζήσει!

ΓΕΝΝΗΣΗ

Ο Γεώργιος Παν. Τσαρουχάς (εγγονός αειμνήστου γερο-Πιλότου) και η σύζυγός του Ζωή Χαλίλ, απέκτησαν το δεύτερο αγοράκι τους.

Να σας ζήσει!