25η Μαρτίου 1821

“Θεόδωρος Κολοκοτρώνης”

«Όταν αποφασίσαμε να κάμομε την επανάσταση την Επανάσταση, δεν συλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχομε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «που πάτε εδώ να πολεμήσετε με «σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μια βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι, και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις ουτό το σκοπό και κάναμε την επανάσταση. Να μην έχετε πολυτέλεια, να μην πηγαίνετε εις τους καφενέδες και εις τα μπιλιάρδα. Να δοθήτε εις τα σπουδάς σας και καλύτερα να κοπιάσετε ολίγον δύο και τρεις χρόνους και να ζήσετε ελεύθεροι εις το επίλοιπο της ζωής σας παρά να περάσετε τεσσάρους, πέντε χρόνους τη νεότητα σας και να μείνετε αγράμματοι. Να σκλαβωθήτε εις τα γράμματα σας.»  

Η σημαντικότερη φυσιογνωμία της Ελληνικής Επανάστασης. Ο «Γέρος του Μοριά» γεννήθηκε το 1770 στο Ραμαβούνι Μεσσηνίας. Καταγόταν από οικογένεια κλεφτών και αγωνιστών του 1821. Δεκάδες συγγενείς του είχαν χάσει τη ζωή τους σε μάχες μεταξύ των οποίων και ο πατέρας του. Σε ηλικία 37 ετών κατετάγη στον αγγλικό Στρατό. Το 1918 γίνεται μέλος της Φιλικής Εταιρίας. Επιστρέφει στην Πελοπόννησο την εποχή του διωγμού των κλεφτών και πολεμάει εναντίον των τούρκων. Με το βαθμό του αντιστράτηγου Πελοποννήσου έδωσε μάχες και πέτυχε μεγάλες νίκες κατά του τουρκικού στρατού. Παράλληλα, λόγω της στρατιωτικής του εμπειρίας είχε καταφέρει να οργανώσει τους έλληνες πολεμιστές και να αναδειχθεί σε στρατιωτικό ηγέτη. Τον Μάρτιο του 1821 μαζί με τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη απελευθερώνουν την Καλαμάτα. Στη συνέχεια ακολουθεί η σπουδαία μάχη στα Δερβενάκια, όπου συντρίβει το στρατό του Δράμαλη (από τους 30.000 περίπου τούρκους πολεμιστές γλίτωσαν μόνο 3.500). Μετά από τη μεγάλη αυτή νίκη του «Γέρου του Μοριά» εμφανίζονται και τα πρώτα προβλήματα στις σχέσεις των Ελλήνων. Οι στρατιωτικοί με επικεφαλής τον Κολοκοτρώνη συγκρούονται με τους κυβερνητικούς που είχαν αρχηγό τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Αποτέλεσμα τους ήταν η φυλάκιση του Κολοκοτρώνη. Την ίδια ώρα που οι Έλληνες ασχολούνταν με τις εσωτερικές τους διαμάχες ο Ιμπραήμ προχωρούσε προς την Πελοπόννησο. Ο μόνος που θα μπορούσε να τον αντιμετωπίσει ήταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Αποφυλακίζεται και καταφέρνει όχι μόνο να σταματήσει τα σχέδια του Αιγύπτιου στρατηγού αλλά και να τον αναγκάσει να αναγνωρίσει το πρώτο ανεξάρτητο Νεοελληνικό Κράτος. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εκτός από σπουδαίος στρατηγός είχε και ενεργή συμμετοχή στις πολιτικές εξελίξεις. Όταν διαφώνησε με την πολιτική του Όθωνα κατηγορήθηκε για συνομωσία και καταδικάστηκε σε θάνατο. Καταδίκη που μετατράπηκε σε ισόβια δεσμά από το βασιλιά Όθωνα ο οποίος μετά την ενηλικίωση του έδωσε χάρη. Ο Γέρος του Μοριά την τελευταία περίοδο της ζωής του έγραψε με τη βοήθεια του Γιώργου Τερτσέτη τα απομνημονεύματα του. Πέθανε στην Αθήνα το 1843.

 *** γραμμένο από τον δάσκαλο  Ιωάννη Γ. Καρούντζο