Το Ολοκαύτωμα της Βλαχέρνας – αναλάμπων φάρος στις νεότερες γενιές

Στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος «FLASH: Flashing Lighthouse and not Harbor – Το παρελθόν είναι αναλάμπων φάρος και όχι λιμάνι» παρουσιάστηκε και αναδείχτηκε η ηρωική αντίσταση των ανταρτών και των κατοίκων της Βλαχέρνας κατά των Γερμανών, αλλά και η φρίκη του ολοκαυτώματος του χωριού, το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς όταν πυρπολήθηκε από τους Ναζί στις 19 Ιουλίου 1944, με στόχο το παράδειγμα της Βλαχέρνας να εμπνεύσει τους νέους και να φωτίζει σαν αναλάμπων φάρος τους ανθρώπους που θα υπερασπιστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η παρουσίαση έγινε στο αμφιθέατρο του Πνευματικού Κέντρου Τρίπολης την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014 από εκπρόσωπο της Μαρτυρικής Βλαχέρνας. Στις συνολικές εκδηλώσεις του προγράμματος έλαβαν μέρος εισηγητές από την Τρίπολη, αλλά και τις περιοχές της Αρκαδίας και της Πελοποννήσου. Παράλληλα, φιλοξενήθηκαν φορείς από 10 διαφορετικούς φορείς της Ευρώπης και της Ελλάδας. Επίσημοι προσκεκλημένοι παρευρέθησαν από τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Τσεχία, τη Σλοβακία, την Κροατία, τη Βουλγαρία, τη Σερβία, τη Ρουμανία και τη Σλοβενία.

Αποσπάσματα από την εισήγηση του Καρούντζου Γ. Ιωάννη, εκπροσώπου της Μαρτυρικής Βλαχέρνας στο Εθνικό Δίκτυο Νέων από Μαρτυρικά χωριά και πόλεις της Ελλάδας:

«[…]Ανάμεσα στον μεγάλο κατάλογο των ελληνικών χωριών που κάηκαν και των οποίων τα χιλιάδες θύματα σφαγιάστηκαν στο όνομα του φρικιαστικότερου παραλογισμού που γνώρισε η ανθρωπότητα βρίσκεται η Μαρτυρική Βλαχέρνα, που πλήρωσε βαρύ το τίμημα της τόλμης της να υπερασπιστεί την προσωπική της αξιοπρέπεια. Οι συνέπειες της αντίστασης ενάντια σε μια τέτοια εχθρική υπεροπλία ήταν από πριν φανερές. Αυτό όμως κάνει την πράξη αντίστασης στο Μαρτυρικό χωριό τόσο σπουδαία, τόσο μεγαλειώδη, ικανή να εμπνεύσει και να διαμορφώσει τη συνείδηση όσων τη γνωρίσουν.[…]»

 «[…] Η περιγραφή του Χρήστου Κουτσούγερα, που ακολουθεί είναι ανατριχιαστική.

“ Όλοι οι Βλαχερναίοι είχαμε καταφύγει στο δασωμένο Μαίναλο κι από τις κορφές του βλέπαμε με κομμένη ανάσα τις σκηνές της φρίκης από την πυρπόληση των σπιτιών μας. Βλέπαμε τη Βλαχέρνα σαν σφαχτάρι ανυπεράσπιστο που το βάζει κάτω ο μακελλάρης και του μπήγει το μαχαίρι στο λαιμό. Τώρα το ίδιο μας το χωριό έγινε δύστυχο και ‘μείς μάρτυρες αυτής της βιβλικής καταστροφής. Βρεθήκαμε στην Καψόραχη σε θέση που δεν μπορούσαμε να βλέπουμε το πάνω χωριό απ’ όπου άρχισαν να πυρπολούν τα σπίτια μας. Είδαμε όμως τα ντουμάνια του καπνού που σαν μαύρα σύννεφα σέρνονταν πρώτα στις πλαγιές και μετά σηκώνονταν  στον ουρανό γιατί από κάτω έρχονταν άλλα.

Την άλλη μέρα 20 Ιουλίου 1944 κατεβήκαμε να δούμε τι απέμεινε…” […]»

 «[…]Δυο μέρες μετά ένας λόχος γενναίων ανταρτών με καπετάνιο το Γιώργο Κοδέλα ήρθε να αποδείξει μέσα στις στάχτες και στα αποκαΐδια του βαριά πληγωμένου χωριού ότι η τιμωρία με ολοκληρωτική καταστροφή της Βλαχέρνας  δεν ήταν αρκετή για να υποτάξει και να συμμορφώσει τους Βλαχερναίους.

Στήθηκε ενέδρα σε μηχανοκίνητη φάλαγγα γερμανικών οχημάτων στο ίδιο σημείο, στην είσοδο του χωριού και ακολούθησε σκληρή μάχη. Με θυμό και με οργή στη σκέψη του κατεστραμμένου χωριού και της δολοφονίας των άμαχων Βλαχερναίων, οι αντάρτες πολέμησαν με σθένος για το δικαίωμά τους να υπερασπιστούν τη λαβωμένη πατρίδα τους. Οι πανίσχυροι Γερμανοί κεραυνοβολήθηκαν. Σαστισμένοι προσπαθούσαν να οργανωθούν για να αντιδράσουν. Όμως, τα οπλισμένα με δικαιοσύνη πολυβόλα των ανταρτών συνέτριψαν ολοκληρωτικά τη γερμανική δύναμη των 50 αντρών.

Ήρθαν, μας ρήμαξαν και έμειναν για πάντα εκεί… […]»

flash-tripoli.gr/