ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 ΣΤΗ ΒΛΑΧΕΡΝΑ

Αντίσταση, εξεγέρσεις και συγκρούσεις ήταν μία μόνιμη κατάσταση των σχέσεων του υπόδουλου ελληνισμού με τους Τούρκους σε όλη την διάρκεια της τουρκοκρατίας.

Το αντιστασιακό πνεύμα του υπόδουλου ελληνισμού εκφραζόταν με διαφόρους τρόπους από την απλή κλοπή και την οργανωμένη ληστεία ως την επανάσταση. Μόνιμη έκφραση του πνεύματος και της πράξης αντίστασης του ελληνισμού ήταν οι κλέφτες. Ήταν καταπιεσμένοι και φτωχοί αγρότες που «έπαιρναν τα βουνά» για να πολεμήσουν τον κατακτητή. Η αντίσταση τους ήταν μία συνειδητή πράξη που εξέφραζε τον λαϊκό πόθο, όπως ήταν και η πράξη του προγονού μας Τσαρουχά με τον ηρωικό θάνατο του, αντιστεκόμενος στου σπαήδες του πασά της Τριπολιτσάς πλησίον της βρύσης στα ξενοπλίανικα.

Μέσα από την πνευματική αναγέννηση του 18^ου αιώνα και των αρχών του 19^ου ξεκίνησε η εθνική αφύπνιση, με επίκεντρο των πνευματικών συγκρούσεων και της ιδεολογικής πάλης, να είναι το ζήτημα της απελευθέρωσης από τον τουρκικό ζυγό. Με πρωτεργάτη τον Ρήγα Βελεστινλή πού πίστευε πώς η αφύπνιση του γένους είχε προτεραιότητα, και μετά  τον μαρτυρικό του θάνατο, ιδρύετε το 1814 στην Οδησσό από τρείς εμπόρους τον Ν. Σκουφά, τον Εμμ, Ξάνθο και τον Αθ. Τσακάλωφ, η Φιλική Εταιρεία, με σκοπό να προετοιμάσει την επανάσταση του ελληνισμού, για την απελευθέρωση του από τους Τούρκους. Την αρχηγία της Φιλικής Εταιρίας ανέλαβε τελικά ο  Αλέξανδρος Υψηλάντης.

Ο πόλεμος της Ελληνικής ανεξαρτησίας, αυτό που ονομάζουμε “η Επανάσταση του 1821” , άρχισε από δύο σημεία στις αρχές του 1821:

– Πρώτον  από τις παραδουνάβιες ηγεμονίες (Μολδαβία) στις 22 Φεβρουαρίου με αρχηγό τον Αλέξανδρο Υψηλάντη δίνοντας ηρωικές μάχες, αλλά τελικά απέτυχε με την υπέρτατη θυσία του Ιερού Λόχου.

 – Δεύτερον από την Πελοπόννησο στις 23 Μαρτίου, όπου ο Ιερωμένος Παπαφλέσσας, από τα ηγετικά στελέχη της Φιλικής Εταιρίας, κατόρθωσε να πείσει ορισμένους προκρίτους. Η επανάσταση ξεκίνησε και κατέληξε νικηφόρα. Στο πεδίο της μάχης η Επανάσταση γνώρισε δύο φάσεις, την φάση των μεγάλων επιτυχιών (1821-1824) και τη φάση των αποτυχιών (1825-1827), που λίγο έλειψε να οδηγήσουν στην καταστροφή. Παρ΄ όλο που οι πρωταγωνιστές των ηρωικών μαχών ήταν πολύ, τέσσερα πρόσωπα, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Γεώργιος Καραϊσκάκης στη στεριά, ο Κωνσταντίνος Κανάρης και ο Ανδρέας Μιαούλης στη θάλασσα ξεχώρισαν, όχι μόνο για τη μεγάλη συμβολή τους, τον ηρωισμό  και τον πατριωτισμό τους, αλλά επειδή ήταν σημαντικοί στρατιωτικοί ηγέτες.

Στο μεταξύ το ελληνικό ζήτημα είχε απασχολήσει τη διεθνή διπλωματία (καθώς το φιλελληνικό ρεύμα, ρομαντική εκδήλωση ενός ολόκληρου ευρωπαϊκού κόσμου απέναντι στους κληρονόμους της ελληνικής αρχαιότητας φούντωνε) ήταν αποφασισμένη στην ίδρυση ελληνικού κράτους. Την απόφασή τους αυτή οι τρεις μεγάλες δυνάμεις την επέβαλαν στον σουλτάνο με την ναυμαχία του Ναβαρίνου (8 Οκτωβρίου 1927) όπου οι ενωμένες ναυτικές μονάδες της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας σύντριψαν τον ενωμένο τουρκικό και αιγυπτιακό στόλο. Τέλος μετά την συντριβή της Τουρκίας στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο  του 1828-1829, Αγγλία και Γαλλία έσπευσαν να συμφωνήσουν στη δημιουργία ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους (πρωτόκολλο Λονδίνου 22 Ιανουαρίου 1830) με σύνορα στη γραμμή Σπερχειού – εκβολών Αχελώου.

Στα νεότερα χρόνια καθιερώθηκε να εορτάζουμε την έναρξη της Ελληνικής επανάστασης την 25^η Μαρτίου μαζί με την συμβολική ημερομηνία της γιορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Η Βλαχέρνα τιμά την Ελληνική επανάσταση ανέκαθεν, όπως αυτή που διοργάνωσε ο ήρωας των νεότερων χρόνων διδάσκαλος Ιωάννης Πανούσης εν μέσο της Γερμανικής κατοχής το 1943, μετά με θεατρικά δρώμενα και ποιήματα όταν έσφυζε με ζωή η Βλαχέρνα, αλλά ακόμη και σήμερα με τους λίγους εναπομείναντες που έδωσαν το παρόν στην εκκλησία του χωριού μας, δίνοντας με την ζωντάνια τους τον τόνο της γιορτής. Ο πρόεδρος Τάσος Τσαρουχάς διακήρυξε το πανηγυρικό της ημέρας και στη συνέχεια μετέβησαν στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας και στο μνημείο των πεσόντων, όπου τελέστηκε η δοξολογία και έγινε η κατάθεση στεφάνων από τον πρόεδρο της κοινότητας και τον πάντα αγωνιζόμενο Ανδρέα Πανούση, ο οποίος απήγγειλε ποιήματα που θυμόταν από τα νιάτα του. Κατόπιν απαγγέλθηκαν ποιήματα από νέα παιδιά τα οποία είχαν ντυθεί με παραδοσιακές στολές (Μιχάλης, Κώστας, Αναστασία Δρακοπούλου και Γιάννης Κιτσόπουλος). Τέλος κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή σε μνήμη των ηρωικών πεσόντων στους αγώνες του έθνους και ψάλλοντας όλοι μαζί τον Εθνικό ύμνο έκλεισε  και αυτή η λιτή, αλλά λαμπρή τελετή, που για μία ακόμη φορά εν έτος 2014 οι Βλαχερναίοι τίμησαν την επέτειο της Ελληνικής επανάστασης.

Μετά όλοι μετέβησαν στο χώρο του Πνευματικού Κέντρου, όπως συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια, για το καθιερωμένο γεύμα, προσφορά του προέδρου της κοινότητας, με το παραδοσιακό φαγητό της ημέρας τον μπακαλιάρο.

Ρεπορτάζ και φωτογραφίες: Ηλίας Σ. Τσαρουχάς