Σαν σήμερα πριν 71 χρόνια

Απόσπασμα από το βιβλίο του Θανάση Β.Πανούση:

Ο δάσκαλος Γιάννης Β.Πανούσης.

«Οκτώ μέρες έμεινε στις φυλακές (σφαγεία Τρίπολης) ο Γιάννης Β. Πανούσης. Ημέρες βασανιστηρίων, μαρτυρίων, Γολγοθά.

Στις 14 Γενάρη 1944, στα σφαγεία το ΄΄μπιζ΄΄  έχει φουντώσει στους θαλάμους των φυλακισμένων, όσο ποτέ άλλοτε. Ο Γιάννης πρώτος στο παιχνίδι, οι φωνές και τα γέλια δε σταματούσαν. Είδαν από το απόγευμα τον προδότη, που επισκέφθηκε το γερμανό αρχιφύλακα κι όλοι κατάλαβαν την αιτία. Αύριο πολλοί απ αυτούς δε θα ‘ταν στη ζωή, κρεμάλα ή μουσκέτο. Ποιος ξέρει; Γι’ αυτό βάλθηκαν να γλεντήσουν.

15 Γενάρη, Σάββατο, στις 5 το πρωί, κατέφθασαν οι προδότες. Οι φυλακισμένοι μπήκαν στη γραμμή κι άρχισε ο κατάλογος:

Δεληγιάννης Στέφανος, Εξαρχέας Αντώνης, Ζυγούρης Γιώργης, Μαυροειδής Φώτης, Μάρους Κωνσταντίνος, Πανούσης Γιάννης, Σιούμπλης Θανάσης, Σταυρόπουλος Νικόλαος, Τσεμπέρης Κωνσταντίνος, Φωκάς Μάριος.

Μετά από λίγο το πρώτο μπαλκόνι δέχτηκε δυο ήρωες στην αγχόνη. Πάρα πέρα ακούστηκαν φωνές. Ο Γιάννης τραγουδούσε: ΄΄εμπρός παιδιά και ξημερώνει ημέρα! Ζήτω η ελευθεριά! Ζήτω η Ελλάδα! Ζήτω η ΕΠΟΝ! Το αίμα θα εκδικηθεί! Ένας χάνεται χιλιάδες φυτρώνουν!΄΄, ενώ του περνούσαν το σχοινί στο λαιμό.

Στη μνήμη των επιζώντων είναι αληθινή η μαρτυρία! Πόσο ξεχείλισμα λεβεντιάς και πίστης στην ελευθερία! Πόση ανθρώπινη αξία έδωσαν με την ηρωική τους στάση στις τελευταίες στιγμές. Κανένας δεν λιγοψύχησε, δεν λύγισε. Ανέβηκαν όλοι καρτερικά και γενναία τη σκάλα του μαρτυρίου και της θυσίας, με ηθικό εθνομαρτύρων, ζητωκραυγάζοντας την Ελλάδα και την Ελευθερία.

Το μήνυμά τους ξαπλώθηκε γρήγορα απ άκρη σ’ άκρη στις αρκαδικές πόλεις και δυνάμωσαν τον αγώνα της νεολαίας.»

Επιμέλεια: Γιώργος Ι.Καρούντζος