Χαιρετισμός στον εκλιπόντα Δάσκαλο.

Δάσκαλε Βασίλη Κουτσούγερα.

Έζησες στα χρόνια της φωτιάς και της καταιγίδας.
Στα χρόνια των πατεράδων μας που γέννησαν τα δικά μας χρόνια.
Έζησες την Ελλάδα σε μαύρο-άσπρο.
Με εικόνες πεντακάθαρες μα και θολές, απο την τραγωδία στην ανάταση και από τον θρίαμβο στο σκοτάδι.
Έζησες το όραμα μα και το δράμα ατόμων και συνόλου.

Τα χρόνια πέρασαν και τύχη αγαθή σε έφερε στο Γυμνάσιο Λεβιδίου, οπου έλαμψες με το έργο σου.

Παραθέτω τα λόγια του Μίκη Θεοδωράκη απο τους Δρόμους του Αρχάγγελου, για τον Βασίλη Κουτσούγερα:

«…Δεν ήταν όμως το πλήθος των γνώσεων, όσο ο χειρισμός της γλώσσας, το περίτεχνο μπλέξιμο των λέξεων για να βγουν φράσεις που έλαμπαν σαν διαμάντια και θάμπωναν το νού με το φως τους.»

Αυτός ήταν ο φιλόλογος καθηγητής μου στο Γυμνάσιο Λεβιδίου, που μας δίδαξε το ήθος της Αντιγόνης μπροστά στο δίλημμα όταν σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό υπάρχει ο Ετεοκλής και ο Πολυνίκης. Ο ένας με δόξες και ο άλλος άταφος νεκρός.

Το δίλημμα του κάθε ανθρώπου στα μεγάλα ΝΑΙ και στα μεγάλα ΟΧΙ, για να μην είναι μικρός και ασήμαντος στο τέλος της ιστορίας.

Και σύ Βασίλη Κουτσούγερα, καταγράφεσαι Μέγας Δάσκαλος στις καρδιές των μαθητών σου.

Πάτρα, 11/03/2015

Αντώνης Κολλιντζογιαννάκης