ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ¨ΑΡΙΣΤΟ-ΦΑΝΙΚΗ¨ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΛΕΒΙΔΙΟΥ

12 Ιουνίου 2010. Σάββατο βράδυ. Το θεατράκι του Λεβιδίου είναι γεμάτο. Παιδάκια, μπαμπάδες, μαμάδες, παππούδες, γιαγιάδες, συγγενείς και φίλοι. Οι μαθητές του δημοτικού πίσω από τα σκηνικά για τις τελευταίες λεπτομέρειες και οδηγίες. Ντυμένοι: αγρότες, εργάτες, υπηρέτες, γέροι, όμορφες περιποιημένες Αθηναίες, εφοριακοί και γεωμέτρες. Η ειρήνη! Ο πόλεμος! Τα πουλιά με φτερά, μύτες και πούπουλα.Τρία έργα του Αριστοφάνη έπαιξαν οι μαθητές: την  ¨Ειρήνη¨  η Α’ και Γ ’τάξεις, τη ¨Λυσιστράτη¨ η Β’ και Δ’ τάξεις και  τις ¨Όρνιθες¨ η Ε’ και ΣΤ’ τάξεις.Κι έκαναν τρομερή εμφάνιση, έπαιξαν καταπληκτικά και μας άφησαν άφωνους.Οι μικροί ηθοποιοί τραγούδησαν, χόρεψαν, δεν έχασαν λέξη και υποβολέας δεν υπήρχε.Ήταν όλα τόσο ωραία από την αρχή ως το τέλος!!Η  πρόσκληση ξεχωριστή, όμορφες στολές, υπέροχη μουσική.Συγχαρητήρια στα παιδιά και στους δασκάλους τους.Σ’ αυτούς τους δύσκολους συννεφιασμένους καιρούς  τέτοιες  πράξεις μας δίνουν κουράγιο και δύναμη. Τα παιδιά  είναι η ελπίδα. Και το θέατρο είναι ελπίδα.

Το μήνυμα της πρόσκλησης, το μήνυμα του Κάρολου Κουν το λέει καθαρά:

 ¨Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο.

Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε.

Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας,

το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί

ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας¨.