Η μεταβαρκιζιανή τρομοκρατία τον υποχρέωσε να εγκαταλείψει το γραφείο του και να καταφύγει στην Αθήνα, όπου συνελήφθη κατά τα τέλη του 1947 και εκτοπίστηκε στην Ικαρία. Τον Ιανουάριο του 1949 μεταφέρθηκε στη Μακρόνησο και από εκεί στο Στρατοδικείο της Τρίπολης με σκοπό την εξόντωσή του, η οποία αποφεύχθηκε ύστερα από διεθνή κινητοποίηση και κατά τα τέλη του 1949 διακόπηκε προσωρινά η προφυλάκισή του. Το 1950 -αν και υπόδικος- έκανε από τις στήλες της εφημερίδας “ΜΑΧΗ” την δημοσιογραφική εκστρατεία κατά της Μακρονήσου, η οποία είχε διεθνή απήχηση και υποχρέωσε την Κυβέρνηση να καταργήσει το στρατόπεδο πολιτικών εξόριστων της Μακρονήσου.

Παραλλήλως ασχολήθηκε με πολλά προβλήματα του δημόσιου βίου (διεύρυνση της δημοκρατίας 1-1-4, αντιδικτατορικό αγώνα, απλή αναλογική, αγώνας για την Ειρήνη, την παιδεία, την υγεία κ.λπ.). Υπήρξε δικηγόρος των εργαζομένων και των καταδιωκόμενων για πολιτικούς λόγους. Το 1955 εκλέχτηκε γενικός γραμματέας της «Νέας Κίνησης Δικηγόρων Αθηνών». Μετά την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος ανέλαβε την προεδρία της Κίνησης αυτής. Το 1964 εκλέχτηκε μέλος του ΔΣ του ΔΣΑ, το 1977 αναδείχθηκε σε αντιπρόεδρο και το 1981 σε πρόεδρό του. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του αγωνίστηκε για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών συνδικαλιστικών, λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Από το 1987 είναι επίτιμος πρόεδρος του ΔΣΑ.
Από το 1955 μετείχε στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα της χώρας. Το 1986 εκλέχτηκε πρόεδρος της «Ελληνική Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και την Ειρήνη» και το 1990 Πρόεδρος του «Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης», του οποίου είναι επίτιμος Πρόεδρος από το 1996. Πρωτοστάτησε στην πάλη για την υλοποίηση των αποφάσεων του ΟΗΕ για την Κύπρο, καθώς και ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια, τη Γιουγκοσλαβία και άλλες χώρες του κόσμου. Πήρε μέρος σε διάφορους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες.

Εκτός από τη θητεία του στη δημοσιογραφία (φοιτητικές και επαρχιακές εφημερίδες 1936-1946) εξέδωσε τα βιβλία: «50 χρόνια μετά» (χρονικό της Εθνικής Αντίστασης), «Η Τέχνη της Αντίστασης (1999)», «Πίσω από το Γαλανόλευκο Παραπέτασμα (1999)», «Διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις (2002)», “Το πολιτικό μας σύστημα (1821-2012)”, “Η ιστορία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (2006)”.