Καλό Ταξίδι Γρηγόρη!!!

Οικογένεια, συγγενείς, συμπατριώτες και ένα “ποτάμι από κόσμο” αποχαιρέτησαν τον αγαπητό Γρηγόρη Παν. Μεγρέμη. Συντετριμμένοι με δάκρυα στα μάτια και με χειροκροτήματα, τον συνόδευσαν στην «τελευταία του κατοικία». Πένθιμη και η μουσική που έπαιζε η Φιλαρμονική Τριπόλεως.

Καλό Ταξίδι Γρηγόρη!!!

Ο αδερφός του Βασίλης, με σπασμένη φωνή και συγκινησιακά φορτισμένος, απηύθυνε τον  επικήδειο λόγο (με τον γνωστό του τρόπο):

Σεβασμιότατε, Πανοσιολογιότατοι, Αιδεσιμότατοι, Κυρίες και Κύριοι,

εκ μέρους της οικογενείας του Γρηγόρη θέλω να σας ευχαριστήσω όλους που μας τιμάτε σήμερα με την παρουσία σας, στην κηδεία του αδερφού μου. Το ποιος ήταν, θα το κρίνετε εσείς. Εγώ θα πω δύο λόγια μέσα από την καρδιά μου, για την πρόωρη και ξαφνική φυγή του:

Πες μου, που να βρω δύναμη

πες μου που να βρω θάρρος,

για να πιστέψω Αδερφέ

ότι σε πήρε ο χάρος.

***

Θα κάνω πέτρα την καρδιά

και θα σου πω δυο λόγια,

σ΄αυτό το χώρο τον Ιερό

σαν να ΄ναι μοιρολόια.

***

Ευχή κατάρα άφησε

η μάνα μας η ΚΟΥΛΑ,

σε σένα, σε εμένα

Μαρία και Σταυρούλα.

***

Αγαπημένοι να είσαστε

σαν μια γροθιά ενωμένα,

πρότυπο παράδειγμα

μέσα στη Βλαχέρνα.

***

Βασίλη πρόσεξε καλά

Γρηγόρη ότι κι αν γίνει,

ο ένας να φτύνει έλεγε

και ο άλλος να καταπίνει.

***

Και όρκο όλοι πήραμε

πρωτού να μας αφήσει,

εμάς μονάχα ο θάνατος

μπορεί να μας χωρίσει.

***

Και ήρθε πριν από τις γιορτές

κανείς δεν το πιστεύει,

για να σε πάρει ΑΔΕΛΦΕ

18 Δεκέμβρη.

***

Όλα μαζί τα φτιάχναμε

το σπίτι στη Βλαχέρνα,

είχε ιδιοκτήτη

τ΄αδελφικό το αίμα.

***

Αρρώστησα πρώτος εγώ

κι έλεγα στο πλευρό μου,

για νοσοκόμο και γιατρό

έχω τον Αδελφό μου.

***

Τώρα δεν θα χω Αδελφό

μόνος τι θα απογίνω,

αν έρθω αντιμέτωπος

ξανά με το καρκίνο;

***

Δεν πρόλαβα ρε Αδελφέ

όμως εγώ ωστόσο,

να ΄ρθω να κάτσω δίπλα σου

να σου το ξεπληρώσω.

***

Έφυγες τόσο ξαφνικά

πρωτού καλά αρρωστήσεις,

χωρίς να πεις το που θα πας

και πότε θα γυρίσεις.

***

Πας για ταξίδι μακρινό

που ΄χει μεγάλο δρόμο,

και άφησες σε όλους μας

τη πίκρα και τον πόνο.

***
Για σήκω βοήθα με Αδελφέ

δείξε από που να αρχίσω,

πες μου τι λόγια θα τους πω

ποιον να παρηγορήσω.

***

Στη λατρευτή σου σύζυγο

την νύφη μας Ελένη,

τους κρίκους κράταγε αυτή

και είμαστε ενωμένοι.

***

Κορώνα όλοι την έχουμε

στο σπίτι μας σαν νύφη,

ένα μεγάλο ευχαριστώ

απ΄της καρδιάς τα στήθη.

***

Όρκο λοιπόν θα πάρω

μπροστά από την σορό σου,

Ελένη ότι κι αν χρειαστείς

θα είμαι στο πλευρό σου.

***

Άβυσσος η αγάπη της

δεν μας χαλά χατήρι,

γιατί τις δίνεις για να πιεί

της πίκρας το ποτήρι;

***
Για να περάσω τώρα

στα τρία τα παιδιά σου,

πάντα θα είμαι δίπλα τους

στην θέση την δικιά σου.

***

Πάνο κοντά στην μάνα σου

τώρα που μένει μόνη,

σήμερα της ΤΖΑΪΑΝ

παίρνεις το τιμόνι.

***

Να μοιάσεις του πατέρα σου

και να τον ξεπεράσεις,

τα λόγια από το θείο σου

τ΄ακούς μην τα ξεχάσεις.

***

Βάσιω ανηψιά συγκάτοικε

για μια δεκαετία,

νύφη θα σε πάω

εγώ στην εκκλησία.

***

Σταύρο εσύ μικρότερε

ρε στερνοπούλι Τίμο,

δίπλα κοντά σου θα ΄μαι

υπόσχεση σου δίνω.

***

Ποτέ να μην ξεχάσετε

όλοι αυτή την μέρα,

να είστε υπερήφανοι

εσείς για τον πατέρα.

***

Στις δυο αδελφές μου

Σταυρούλα και Μαρία,

διαμάντι είχαμε Αδελφό

η μνήμη του Αιωνία.

***

Όπου και να δούλεψε

εργάτης και αφέντης,

σε όλα τα μέρη λέγανε

πως ήτανε λεβέντης.

***

Τα πάντα με μελέτη

ως και το κοιμητήριο,

τάφο εξασφάλισες

απέναντι από το κτίριο.

***

Τους κόπους σου να βλέπεις

όλους να τους ενώνεις,

την σύζυγό σου, τα παιδιά

και να τα καμαρώνεις.

***

Αυτά είχα να σου γράφω

κι αν θέλεις κι άλλα ακόμη,

ο πόνος δεν με αφήνει

και σου ζητώ συγνώμη.

***

Σε όλους η καλοσύνη σου

αξέχαστη να μείνει,

για δεν πεθαίνει ο άνθρωπος

τα μάτια του σαν κλείνει.

***

Για αυτό κοιμήσου ήσυχα

εμείς δεν σε ξεχνούμε,

με δάκρυα και με σεβασμό

όλοι σε χαιρετούμε.

***

Να δώσουμε όλοι μια ευχή

μέσα από την καρδιά μας,

να ΄χεις ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ

τώρα που πας μακριά μας.