“Πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία» – ΒΡΑΔΙΑ ΣΙΝΕΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΒΛΑΧΕΡΝΑΙΩΝ ΤΡΙΠΟΛΗΣ

Ρεπορτάζ: Παναγιώτης Χαρ. Λολώνης

Καθηλωτική ήταν η ταινία-ντοκιμαντέρ με τίτλο: «Πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία» που προβλήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο της Βλαχέρνας με πρωτοβουλία του Συλλόγου Βλαχερναίων της Τρίπολης. 

Η ταινία (του 2003), βασισμένη σε εμπειρίες του σκηνοθέτη της Αλέξανδρου Παπαηλιού, που αναγκάστηκε να μεταναστεύσει πολύ νέος και επέστρεψε πίσω στον τόπο του για να καταγράψει σκηνές που είχε βιώσει μικρός, μας γύρισε πίσω πολλές δεκαετίες στη ζωή μας και μας ζωντάνευσε πολλές από τις εικόνες που εμείς οι παλαιότεροι τουλάχιστον, είχαμε βιώσει όταν είμαστε μικροί, ενώ οι νεώτεροι τις έχουν δει μόνο σε φωτογραφίες και κινηματογραφικές ταινίες.

Η ταινία συνδύασε την απλή, αυθόρμητη, και αυθεντική αφήγηση ενός αγράμματου ντόπιου τσοπάνη, με τις λυρικές αφηγήσεις και ζωγράφων ποιητών παγκοσμίου εμβέλειας όπως είναι ο Γκαίτε, ο Πουσσέν και ο Βαττώ. Η σκληρή γεωκτηνοτροφική ζωή της περιοχής από αρχαιοτάτων χρόνων, η αέναη αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος κάπου αλλού (στα ξένα), και η διαπάλη του ντόπιου αυθεντικού (εξωραϊσμένου πολλές φορές) με το νεόφερτο, εισαγόμενο, και νεωτεριστικό αναμιγνύονται ως ένα συνονθύλευμα στην ταινία για να αναδείξουν το χαρακτήρα της αρκαδικής γης και ζωής.  Ήταν μια ταινία που είχε απήχηση μάλλον σε μεγάλες ηλικίες και προχωρημένου μορφωτικού επιπέδου πρόσωπα, αν και το ακροατήριο στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου (περί τα 50 περίπου άτομα) κυριαρχείτο από νεαρά άτομα (αυτό ήταν το ευχάριστο). 

Ευχόμαστε να υπάρξουν και στο μέλλον άλλες παρόμοιες εκδηλώσεις που να ξεφεύγουν από το καθημερινό, τετριμμένο και εμπορευματοποιημένο πνεύμα της εποχής μας και να φωτίζουν άγνωστες πτυχές της ζωής και του τόπου μας.