Χωρίς παιδική χαρά, γήπεδο και ψυχή.

Απόγευμα Κυριακής και εκλογές σε ακριβώς μια εβδομάδα. Τέτοια ώρα θα έχουν κλείσει οι κάλπες και θα έχει ξεκινήσει η καταμέτρηση ψήφων. Ο κόσμος έξω από τα εκλογικά κέντρα (συνήθως δυο), υποψήφιοι και μη, θα αναμένουν τα αποτελέσματα των εκλογών, συζητώντας πολιτικά, χιουμοριστικά και λέγοντας ιστορίες όπως κάνουν οι φίλοι και οι γνωστοί μεταξύ τους.

Σήμερα, μια ανάρτηση συχωριανής σε γνωστό μέσο κοινωνικής δικτύωσης ήρθε να με αναστατώσει και να με στεναχωρήσει.

 

Όπως θα είδατε και μόνοι σας, η παιδική χαρά του χωριού βρίσκεται σε άθλια κατάσταση. Προφανώς, διαλύθηκε σκόπιμα για την αντικατάσταση και ανακατασκευή της εξ ολοκλήρου. Το θέμα είναι, γιατί το μέρος στο οποίο κυκλοφορούν καθημερινά μικρά παιδιά βρίσκεται σε τέτοια άθλια κατάσταση που σίγουρα αγγίζει βαθμό επικινδυνότητας; Πως γίνεται στο κέντρο του χωριού να αντικρίζουμε αυτό το θέαμα; Και αφού διαλύθηκε ώστε να ανακατασκευαστεί, για ποιον λόγο δεν καθαρίστηκε; Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη αύριο αν ο μικρός Κωστάκης, Γιαννάκης κλπ. σπάσει το πόδι του σε αυτόν τον χώρο; 

Με πληγώνει η κατάσταση και δεν θαρρώ πως είμαι ο μόνος που πληγώνεται από αυτό. Έγραψα για το γήπεδο (στο οποίο όπως φάνηκε πρόσφατα δόθηκε λύση), γράφω για την παιδική χαρά και θα συνεχίσω να γράφω για οτιδήποτε με ενοχλεί. Με πληγώνει να βλέπω σε τέτοια κατάσταση τα μέρη στα οποία χαμογελούσε και έπαιζε ο ανέμελος παιδικός εαυτός μου.

Αν η τοπική αρχή έχει την ευθύνη για αυτό το θέαμα, οφείλει να διορθώσει την κατάσταση από αύριο το πρωί κιόλας.

Δεν είναι δυνατόν, κάθε χώρος ψυχαγωγίας να είναι εγκαταλελειμμένος και αφημένος στην μοίρα του και εμείς να κάνουμε ότι δεν είδαμε.

Και αφού μιλήσαμε για γήπεδο και παιδική χαρά, ας μιλήσουμε λίγο για την ψυχή του χωριού.

Σε κάθε περίοδο εκλογών, το χωριό δείχνει ξαφνικά τον χειρότερό του εαυτό. Κόντρες, αισχρολογίες και διαμάχες μεταξύ υποψηφίων, πυρά προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, ψευδείς φήμες για υποψήφιους, προσωπικές βεντέτες, μέχρι και απειλές κάνουν την εμφάνισή τους σε κάθε περίοδο εκλογών. Η Βλαχέρνα σε κάθε περίοδο εκλογών με πληγώνει. Με κάνει να θέλω να σας φωνάξω, να σας μαλώσω, εγώ που είμαι 21 χρονών, φαντάσου.

Απορώ πως ένα χωριό 200 κατοίκων κρύβει τόσο μίσος μέσα του.

Θα κλείσω με το εξής: Ανεξαρτήτου αποτελέσματος την Κυριακή το βράδυ, από Δευτέρα πρωί θα είστε πάλι όλοι μαζί στα ίδια καφενεία. Ας παλέψουμε μια φορά για αυτόν τον τόπο όλοι μαζί και ας σταματήσουμε να κοιτάμε πως θα χαντακώσουμε τον απέναντι.