ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΑΡΚΑΔΙΚΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Πάνω από διακόσια είκοσι χωριά και οικισμοί της Αρκαδίας έστειλαν μετανάστες τα παιδιά τους στην Αυστραλία στην περίοδο 1953-1975. Περίπου 65.000 Αρκάδες μετανάστες με τα παιδιά τους εγκαταστάθηκαν σε όλες τις γειτονιές της Αυστραλίας, κυρίως στις νοτιοανατολικές πολιτείες της ηπείρου. Μαζί με τους Φλωρινιώτες, είναι η πατριά με τους περισσότερους οργανωμένους συλλόγους: μία Παγκόσμια Συνομοσπονδία, τρεις Ομοσπονδίες, τρία Παναρκαδικά σωματεία, πέντε περιφερειακά-συλλογικά μορφώματα, και ένα σύνολο από σαράντα-έξι αδελφότητες ολοκληρώνουν την κοινωνική και πολιτική τους οργάνωση στο διάστημα της παρουσία τους.
Όπως εξυφαίνεται στο βιβλίο η εκπληκτική διαδικτύωση και ωρίμανση των αρκαδικών συλλόγων και η ανάπτυξη του αρκαδικού στοιχείου στην Αυστραλία σε βάθος τουλάχιστον τριών γενεών (1952-2021), παρουσιάζει χαρακτηριστικά γνωρίσματα μοναδικά στην παγκόσμια ιστορία του Ελληνισμού της Διασποράς. Ας εξηγηθούμε:
(1) Οι Αρκάδες είναι, παγκοσμίως, μαζί με τους Μακεδόνες, Ποντίους και τους Κρήτες η πατριά του Ελληνισμού, που είναι διαθρωμένη οργανωτικά σε όλες τις εκφάνσεις της λεγόμενης «οριζόντιας» οργάνωσης μιας κοινότητας. Διαθέτουν ως μηχανισμούς και όργανα το Παγκόσμιο Παναρκαδικό Συμβούλιο/Συνέδριο, συνεργαζόμενο και εξαρτώμενο από τέσσερις Συνομοσπονδίες κατά ηπείρους, που τις αποτελούν οι Ομοσπονδίες κατά Πολιτείες, τις οποίες Ομοσπονδίες εκλέγουν οι αντιπρόσωποι οργανισμών-μελών (αδελφότητες και σύλλογοι). Το Παγκόσμιο Παναρκαδικό Συνέδριο/Συμβούλιο, του οποίου η διοίκηση περνά εκ περιτροπής στην ηγεσία των τεσσάρων Συνομοσπονδιών (Αυστραλίας, Καναδά, ΗΠΑ και Ελλάδας), συγκαλεί παγκόσμια σύσκεψη κάθε τέσσερα χρόνια στην Τρίπολη, σχεδόν ανελλιπώς από τον Ιούλιο του 1988.
(2) Οι εκπατρισμένοι Αρκάδες αποτελούν τη μοναδική πατριά του Ελληνισμού, η οποία με δαπάνες και χορηγίες της ανήγειρε Νοσοκομείο όλων των ειδικοτήτων και βαθμίδων στην Τρίπολη, το Παναρκαδικό Γενικό Νοσοκομείο Τριπόλεως «Η Ευαγγελίστρια», το οποίο ανελλιπώς συντηρεί και φροντίζει εδώ και εξήντα χρόνια. Η ίδια πατριά μετά την κατάργηση της παιδαγωγικής ακαδημίας της Τρίπολης το 1988, ενήργησε και το 2000 ψηφίστηκε προεδρικό διάταγμα για την ίδρυση του Πανεπιστημίου της Πελοποννήσου, με έδρα την Τρίπολη.
(3) Οι εκπατρισμένοι Αρκάδες διατηρούν το μοναδικό χωριό που κτίσθηκε και λειτουργεί στην Ελλάδα με στόχο να ενώνει τους εκπατρισμένους Αρκάδες με τον γενέθλιο τόπο, και να εξοικειώνει τα παιδιά τους με τον ελληνικό πολιτισμό. Το Αρκαδικό Χωριό, παρά τις ελλείψεις και τις αδυναμίες του, είναι μοναδικό μοντέλο σχέσεων Μητρόπολης και Διασποράς.
(4) Οι Αρκάδες ευτύχησαν να έχουν συνετούς και καλοπροαίρετους ηγέτες, αφοσιωμένους πατριώτες και συνεπείς μπροστάρηδες. Σε όλους τους αγώνες του Ελληνισμού από το ΣΑΕ μέχρι και εθνικά θέματα και από την στήριξη των Εδρών Ελληνικών Σπουδών μέχρι και τη στήριξη των ασθενών και των ανέργων συμπατριωτών του, οι οργανωμένοι Αρκάδες εισήγαγαν επιδόματα ανεργίας σε περιόδους οικονομικής κρίσης, εξέδωσαν πιστοποιητικά δωρεάν περίθαλψης ασθενών στην Ελλάδα, και πρώτευσαν στη συγκέντρωση του μεγαλύτερου ποσού για τη δημιουργία Λεκτοράτου Ελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης το 1972, και στην ετήσια στήριξη των Πανεπιστημίων Macquarie και NSW στο Σύδνευ.
(5) Ο ΠΣΚΜ διατηρεί και εκδίδει για λογαριασμό των Αρκάδων της Αυστραλίας τη μακροβιότερη, συνεπέστερη και διαρκώς βελτιούμενη σωματειακή εφημερίδα στην Ελληνική Διασπορά, τη Φωνή των Αρκάδων, που εκδίδεται ανελλιπώς από το 1960 μέχρι και τις ημέρες μας.
(6) Οι Αρκαδικοί Σύλλογοι της Μελβούρνης, Αδελαΐδας και του Σύδνεϋ διοικούνται πλέον από άτομα που γεννήθηκαν και σπούδασαν στην Αυστραλία, γεγονός που εγγυάται συνέχεια και συνέπεια στη διοίκηση.
Στο βιβλίο του ο Καθηγητής Α. Μ. Τάμης αναφέρεται διεξοδικά στο ιστορικό της εγκατάστασης των πρωτοπόρων Αρκάδων από το 1907 στο Σύδνεϋ και στην Μελβούρνη από το 1927, το οδοιπορικό της εξόδου χιλιάδων Αρκάδων μεταναστών από τις πατρογονικές τους εστίες από το 1953, στον τρόπο που περιέγραφαν τα αρκαδικά φύλλα της εποχής την έξοδο των Αρκάδων προς την Αυστραλία, τα πρώτα δύσκολα χρόνια του εποικισμού στις πρωτεύουσες των πολιτειών της Κοινοπολιτείας, τα χρόνια της επιβίωσης, τα επαγγέλματα που άσκησαν, τις δυσκολίες που γνώρισαν, την περιπετειώδης και σημαντικότατη για την ιστορία τους κοινωνική και σωματειακή τους οργάνωση, τα χρόνια της έντασης και του ανταγωνισμού, τα χρόνια της συμφιλίωσης και του συναγωνισμού, τα επιτεύγματα και τα παθήματά τους, την καταξίωση των παιδιών τους, τις σχέσεις τους με το γενέθλιο τόπο και την Ελλάδα, οι σχέσεις τους με τα υπόλοιπα σωματεία του Ελληνισμού, τους αγώνες τους για τα εθνικά μας θέματα, τις προσδοκίες τους για τους γεννημένους στην Αυστραλία διαδόχους τους, την ιστορία των σωματείων και των Ομοσπονδιών τους, τις πολιτιστικές τους εκδηλώσεις, την αγάπη τους για τον γενέθλιο τόπο, τους Αρκάδες, που με το έργο τους, την επιστήμη, τις τέχνες συνέβαλαν στην πολιτιστική ανέλιξη του Ελληνισμού της Αυστραλίας, την τεράστια προσφορά της Αρκάδισσας γυναίκας που εργαζόμενη μέσα από τα συλλογικά όργανα μπόρεσαν να αναδείξουν οικονομικά και φιλανθρωπικά τα σωματεία των Αρκάδων.
Στο κύριο σώμα της ιστορίας περιγράφονται επίσης τα πρόσωπα εκείνα που με τη δράση και την προσφορά τους, και άλλα άτομα που με τη γενναιοδωρία και τη στοργή τους ανάδειξαν το αρκαδικό στοιχείο, επίσης περιγράφει τα γεγονότα και τις αποφάσεις, που αποτέλεσαν σταθμό και σημάδεψαν την παρουσία τους στην Αυστραλία και στην Ελλάδα. Το κύριο σώμα της ιστορίας περιλαμβάνει και 425 ανέκδοτες, πρωτότυπες φωτογραφίες της μεταναστευτικής εμπειρίας τους, προσωπικά στιγμιότυπα, οικογενειακά, επαγγελματικά, σωματειακά, όπου αναδεικνύονται τα εργοστάσια όπου εργάστηκαν, οι επαγγελματικοί τους χώροι, οι εκδρομές και τα πανηγύρια τους, οι συνελεύσεις, οι κοινωνικές τους συναντήσεις, οι γάμοι και τα βαφτίσια των παιδιών τους, οι αγώνες τους για τα θέματα που αφορούν τον Ελληνισμό.
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας ΝΝΟ, κ. Χ. Δανάλης, η Προεδρεύουσα του Ελληνικού Φέστιβαλ του Σύδνεϋ, κ. Ουρανία Καρτέρη, ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αρκαδικών Συλλόγων Αυστραλίας, κ. Δ. Αλεξόπουλος, ο Πρόεδρος των Αρκάδων του Σύδνευ, κ. Φίλιππος Κοΐνης και ο Πρόεδρος του Παναρκαδικού Συλλόγου Μελβούρνης Ο Κολοκοτρώνης, κ. Ι. Δημητρόπουλος προσκαλούν τους Αρκάδες και τους υπόλοιπους συνέλληνες του Σύδνεϋ να τιμήσουν με την παρουσία τους τη μνήμη εκατοντάδων πρωτοπόρων Αρκάδων που μνημονεύονται στο βιβλίο και αναδεικνύεται ο μεγάλος ρόλος και η προσφορά τους.
Θα ακολουθήσει φιλόξενη δεξίωση με ελαφρά εδέσματα και ποτά από την Ελληνική Ορθόδοξο Κοινότητα ΝΝΟ, στη διάρκεια της οποίας ο συγγραφέας του βιβλίου κ. Τάμης και ο Καθηγητής Βρασίδας Καραλής θα προσυπογράψουν αναμνηστικά, τα βιβλία.
Πηγή: neoskosmos.com
*** Να σημειώσουμε πως ο διακεκριμένος καθηγητής Αναστάσιος Τάμης από Αυστραλία, στα πλαίσια της έρευνάς του, για τους Έλληνες Αρκάδες που πήγαν στην Αυστραλία και επαναπατρίστηκαν στην Ελλάδα, είχε περάσει από την Βλαχέρνα Αρκαδίας, τον Αύγουστο του 2017 και είχε συνάντηση με ανθρώπους που είχαν μεταναστεύσει στην Αυστραλία.
