Tο 40ημερο μνημόσυνο του Αριστείδη Δ. Ρούνη

Το Σάββατο 16 Απριλίου 2011, πραγματοποιήθηκε το 40ημερο μνημόσυνο του αειμνήστου Αριστείδη Δ. Ρούνη. Με αφορμή το γεγονός αυτό, δημοσιεύουμε  τον επικήδειο του Γιάννη Ρούνη, αδερφού του εκλιπόντος.

“Αγαπημένε μου αδερφέ Αριστείδη, έφυγες από κοντά μας αφού πρώτα δικαίωσες την παρουσία σου σ΄ αυτόν τον τόπο που γεννήθηκες και που μας δίδαξες τόσα πολλά. Από μικρός κουβαλούσες στην πλάτη σου τα ονόματα δύο δοξασμένων ανδρών. Πήρες το όνομα Αριστείδης Δημοσθένους και τα τίμησες, δεν τα ντρόπιασες. Στα νιάτα σου έδωσες κομμάτι από τον εαυτό σου για την ελευθερία της πατρίδος μας. Στη συνέχεια μας δίδαξες με το ωραίο και ωφέλιμο παράδειγμα της λιτότητας και μισώντας θανάσιμα την πολυέξοδη πολυτέλεια, πιστεύοντας όπως και ο Αριστοτέλης, πως η πολυτέλεια είναι ένα νόμισμα που από την μια πλευρά έχει την ανοησία και από την άλλη την βλακεία. Αγάπησες τον τόπο που γεννήθηκες και έκανες το παν για τα ωραία και τα ωφέλιμα. Σαν Πρόεδρος του χωριού έφτιαξες το δρόμο που μπορεί ο κάθε χωριανός και ξένος να πηγαίνει με το αυτοκίνητό του στο καλύτερο σημείο του βουνού και να απολαμβάνει την τόσο ωραία ομορφιά που έχει το χωριό μας. Έφτιαξες την όμορφη πλατεία της Μεσαίας Βρύσης. Δεντροφύτεψες  τον δημόσιο δρόμο και που εάν δεν τα ξερίζωναν πολλά από αυτά, το χωριό μας θα είχε πολύ πιο καλύτερη όψη. Η μεγάλη αγάπη για το χωριό μας, σε έκανε πριν πέντε περίπου χρόνια και σε ηλικία 90 χρονών, να πάρεις την μεγάλη απόφαση να διαθέσεις τις οικονομίες μιας ζωής, που δεν προέρχονται από εμπόριο, ούτε από λαχείο, ούτε από καράβια, αλλά από μια πενιχρή αναπηρική σύνταξη και από τον μόχθο μιας ζωής, για να φτιάξεις κάτι που να θυμίζει και τώρα αλλά και στις επόμενες γενιές, τις τέσσερις μεγάλες αρετές που κάνουν τους ανθρώπους από καλούς καλύτερους, και την ζωή πιο όμορφη και πιο ευχάριστη. Την γνώση, την δικαιοσύνη,  την ελευθερία και την αγάπη για την πατρίδα. Και που για να γίνουν πιο κατανοητές, τους έδωσες όχι μόνο λόγια αλλά και πρόσωπο. Και για αυτό στην γνώση έδωσες το πρόσωπο του Σωκράτη, στην δικαιοσύνη το πρόσωπο του Αριστείδη, στην ελευθερία το πρόσωπο του Κολοκοτρώνη και το πρόσωπο του Στρατιώτη σε όλους εκείνους τους ξενιτεμένους που ενώ ήσαν στα ξένα και περνούσαν άνετα, τα παράτησαν όλα και που χωρίς να τους το ζητήσει η πατρίδα ήρθαν εθελοντές και πολλοί από αυτούς έδωσαν την ζωή τους, όχι για συμφέροντα, όχι διότι θα τους θεωρούσαν λιποτάχτες, αλλά από άπειρη αγάπη προς την πατρίδα. Με αυτές τις σκέψεις σου και με τα αρχαία ρητά που στολίζουν την πλατεία, ο μόνος σκοπός σου ήταν όχι για να κερδίσεις κάτι, αλλά για να φτιάξεις μια κοινωνία όσο γίνεται καλύτερη και πιο κοντά στους προγόνους μας.

Εγώ και όλοι όσοι βρισκόμαστε εδώ σου ευχόμαστε Καλό Ταξίδι αδερφέ”.