Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας ο ιερομόναχος Χριστοφόρος Παπουλάκος!

Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατά τη διάρκεια των εργασιών της, έλαβε μια σημαντική απόφαση για την Ορθόδοξη Εκκλησία, προχωρώντας στην αγιοκατάταξη του ιερομονάχου Χριστοφόρου Παναγιωτόπουλου, γνωστού στον λαό ως Παπουλάκου. Ο Παπουλάκος μία βαθιά σεβαστή μορφή της θρησκευτικής ιστορίας της Ελλάδας, αναγνωρίστηκε επισήμως ως άγιος της Εκκλησίας, και η μνήμη του θα εορτάζεται στις 18 Ιανουαρίου κάθε έτους.

Ο Χριστόφορος Παναγιωτόπουλος, ή Παπουλάκος, έζησε τον 19ο αιώνα και είναι γνωστός για την έντονη πνευματική και εθνική του δράση. Γεννημένος στο χωριό Άρμπουνα (πλησίον του χωριού Πλανητέρο) της ορεινής Αρκαδίας το 1780, ο Παπουλάκος υπήρξε μια σημαντική μορφή της θρησκευτικής ζωής της περιοχής του, αλλά και ολόκληρης της Πελοποννήσου. Ξεκίνησε τη ζωή του ως απλός βοσκός και αργότερα έγινε ιερομόναχος, αφιερώνοντας τη ζωή του στη διάδοση της Ορθοδοξίας και των εθνικών αξιών, σε μια περίοδο έντονων κοινωνικών και πολιτικών αλλαγών για την Ελλάδα.

Ο Παπουλάκος είναι γνωστός για τη δράση του κατά την περίοδο του Όθωνα, κατά την οποία αντιτάχθηκε έντονα στις μεταρρυθμίσεις που προωθούσε το βαυαρικό καθεστώς, τις οποίες θεωρούσε απειλή για την Ορθόδοξη πίστη και τον παραδοσιακό τρόπο ζωής.

Η ρητορική του ήταν έντονα αντιδυτική, και η δράση του συγκέντρωσε γύρω του πολλούς οπαδούς, κυρίως από τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Ωστόσο, αυτή η δράση του τον έφερε σε σύγκρουση με τις κοσμικές αρχές, αλλά και με την εκκλησιαστική ιεραρχία της εποχής, με αποτέλεσμα τη σύλληψη και καταδίκη του.

Ο Παπουλάκος καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση και μεταφέρθηκε στη Μονή Παναγίας στην Άνδρο, όπου και πέθανε το 1861. Παρά την καταδίκη του, η μνήμη του παρέμεινε ζωντανή στις συνειδήσεις των πιστών, και η λαϊκή παράδοση τον τιμά ως άγιο ήδη από τα χρόνια του θανάτου του. Η αγιοκατάταξή του έρχεται να επιβεβαιώσει τη βαθιά αυτή ευλάβεια που τρέφουν οι πιστοί προς το πρόσωπό του.

Η απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου να προχωρήσει στην αγιοκατάταξη του Παπουλάκου είναι αποτέλεσμα της ομόφωνης αποδοχής της εισήγησης της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η αναγνώριση αυτή αποτελεί μια σημαντική στιγμή για την Εκκλησία, καθώς έρχεται να τιμήσει μια μορφή που, παρά τις αντιφάσεις της εποχής του, αφιέρωσε τη ζωή του στη διάδοση της Ορθοδοξίας και την υπεράσπιση των αξιών της. Η απόφαση για την αγιοκατάταξη του Παπουλάκου σηματοδοτεί την αναγνώριση της προσφοράς του στην Εκκλησία και στο Έθνος, ενώ η μνήμη του θα εορτάζεται ετησίως στις 18 Ιανουαρίου, προσφέροντας μια ευκαιρία στους πιστούς να τιμήσουν τον άγιο και να αντλήσουν έμπνευση από την πνευματική και ηθική του παρακαταθήκη. Η αγιοκατάταξή του ενισχύει το αίσθημα της συνέχειας της Ορθόδοξης παράδοσης και της σύνδεσης με τις ρίζες της ελληνικής θρησκευτικής και πολιτιστικής ταυτότητας.

ΑΣΦΑΛΤΟΣΤΡΩΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΔΡΟΜΩΝ ΣΕ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΣΤΗ ΒΛΑΧΕΡΝΑ.

Στα πλαίσια του προγράμματος έργα Αγροτικής οδοποιίας, η κοινότητα της Βλαχέρνας είχε υποβάλλει πρόταση στον δήμο Τρίπολης (προ διετίας σε συνεργασία με τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο κ. Κανελλόπουλο) για την ασφαλτόστρωση, χαλικόστρωση, κλπ, των αγροτικών δρόμων πρόσβασης προς τις κτηνοτροφικές μονάδες και γεωργικών εκμεταλλεύσεων. Ο δήμος Τρίπολης ενέταξε σχεδόν όλες τις περιπτώσεις που αφορούσαν το χωριό μας και σήμερα ξεκίνησαν οι ασφαλτοστρώσεις.

Χαλικοστρώσεις στο κάμπο.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 40ημερου ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ

Με τη συμπλήρωση 40 ημερών από  το  θάνατο του αγαπημένου μας

συζύγου, πατέρα, παππού, αδελφού και θείου

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΕΠΑΜ. ΝΤΟΚΟΥ

προσκαλούμε τους συγγενείς  &  φίλους να προσευχηθούν μαζί μας, για την ανάπαυση της ψυχής  της, στη  Θεία  Λειτουργία & το Μνημόσυνο που θα τελέσουμε στον Ιερό Ναό Αγίου Νείλου Πειραιά (Γεωρ. Θεοτόκη 49, Πειραιάς) το  Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2024 & ώρα 9:00 π.μ.

Η ΣΥΖΥΓΟΣ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ

ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ

ΤΑ ΑΝΗΨΙΑ

Ιδιαίτερες προσκλήσεις δε θα σταλούν.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΒΛΑΧΕΡΝΑ ΑΠΟ ΠΤΩΣΗ ΚΕΡΑΥΝΩΝ!!

Από τους χθεσινούς πολλούς κεραυνούς που έπεσαν στην περιοχή μας, δημιουργήθηκαν προβλήματα στην ύδρευση του χωριού (διακοπή ρεύματος στο πιεστικό που έχει τοποθετηθεί στο δημόσιο δρόμο) και στα κανάλια της τηλεόρασης! Συνεργείο της ΔΕΔΔΗΕ έχει αναλάβει δράση για την αποκατάσταση των ζημιών!

ΠΕΝΘΗ

Έφυγε από την ζωή σε ηλικία 86 ετών,

ο Χρήστος Γεωργ. Δημόπουλος (ΑΜΕΡΙΚΗ).

Θερμά συλλυπητήρια στους συγγενείς.

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΟΘΩΜΑΝΙΚΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΙΧΟ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ!

Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Α    Μ Π Ε Ζ Ε Ν Ι Κ Ο Υ

Κυκλοφόρησε στα Ελληνικά η μελέτη

του Τούρκου καθηγητή Levent Kayapinar

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΟΘΩΜΑΝΙΚΟ

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΙΧΟ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

Η έκδοση έγινε από τις εκδόσεις ΗΡΟΔΟΤΟΣ

του Δημητρίου Κ. Σταμούλη, Αθήνα 2024.

Η μετάφραση από τα Τουρκικά έγινε από την «Φιλολογική Ομάδα Ηρόδοτος» με επιμέλεια του Παντελή Δ. Τουλουμάκου. Η μελέτη παραθέτει ιστορικά δεδομένα, γεωγραφική κατανομή, πληθυσμιακή εθνολογική σύνθεση, φορολογική καταγραφή. Το κατάστιχο συντάχθηκε μετά την οριστική κατάκτηση της Πελοποννήσου από τον Σουλτάνο Μωάμεθ Β΄ τον Πορθητή το 1460, το 1461-1462. Έχει αποτυπωθεί στο Οθωμανικό κατάστιχο ΤΤ 10 που βρίσκεται στο Πρωθυπουργικό Οθωμανικό Αρχείο στην Κωνσταντινούπολη και στο 1/14662 που βρίσκεται στην Βουλγαρική Εθνική Βιβλιοθήκη «Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου» στη Σόφια.

Το βιλαέτι της Πελοποννήσου αποτελείτο από 17 ναχιγιέδες. Συγκεκριμένα ήταν οι εξής: Η Βοστίτσα, το Χλεμούτσι, το Γούμερο, το Λεοντάρι, η Κόρινθος, η Πάτρα, τα Καλάβρυτα, το Μπεζένικο, η Χαλανδρίτσα, το Σανταμίρι, ο Άγιος Ηλίας, το Γαρδίκι, το Κουφοπλαίικο κάστρο, η Κυπαρισσία, το Μουχλί, η Αγόριανη και ο Μυστράς. Το άμεσο ενδιαφέρον για όλη την περιοχή μας είναι η αναφορά στο ναχιγιέ του Μπεζένικου όπως μεταφράζουν την Οθωμανική γραφή.

Ο ναχιγιές περιελάμβανε την «πόλη» του Μπεζένικου, 18 χωριά και 3 μεζράδες. Οι μεζράδες ήταν ο Βούζγιας, η Πλάσα και το Βλάχο Φιλιατό. Τα χωριά ήταν: το Λεβίδι, η Καμενίτσα, το Λόπεσι, το Άγαλι, το Μπενδένι, τα Μπόνδαγια, ο Σίνας, η Τσαρνότα, η Κανδήλα, το Δασκέσι, το Χαϊκάλι, το Κορακοβούνι, το Περθώρι, ο Ατσίχολος, η Σκυλίκη, το Μουζάκι, η Κέρμποβα και η Ουτρούτσα Ποταμιά.

Το Μπεζένικο αναφέρεται από τον Λαόνικο Χαλκοκονδύλη στις «Αποδείξεις Ιστοριών» σελ. 203-207 ως «Παζενίκην πόλιν». Για τα υπόλοιπα χωριά αναφέρεται για πρώτη φορά η ύπαρξή τους και η παρουσία τους στο χώρο.

Οι κάτοικοι της πόλης του Μπεζένικου ήταν Έλληνες. Η πόλη κατέβαλλε 6.640 ακτσέδες (ασημένια οθωμανικά νομίσματα) φόρο. Τα χωριά όλα 30.430 ακτσέδες φόρο.

Από τα χωριά τα 5 ήταν ελληνικά και τα 13 αλβανικά. Τα ελληνικά πλήρωναν 21.951 ακτσέδες φόρο. Τα αλβανικά 15.119 ακτσέδες φόρο.

Διαπιστώνουμε ότι το Μπεζένικο είχε σε μεγάλο βαθμό αγροτικές οικονομικές δομές, ενώ οι φόροι που προέρχονταν από εμπορική δραστηριότητα ήταν ελάχιστοι.  

Βάσει των εσόδων ο ναχγιές χαρακτηριζόταν ως Ζιαμέτι και ήταν τιμάριο του ζαϊμη του Μπεζένικου Εζμίρ Ογλού Ομέρ.

Εδώ είναι απαραίτητο να δώσουμε την επισήμανση του Αθ. Κομνηνού Υψηλάντου που παρουσιάζει στο βιβλίο του «ΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΙΝ»  σελ. 66, αναφέρει: «διοδεύει διά της Αυλωνίας, ήτις έστι της Αρβανιτίας επαρχία, [ταύτην μαζί με την επαρχίαν της Ηπείρου ονομάζουν οι Τούρκοι Αρναουτλούκ]..»⁽¹⁾. Όλους δηλαδή τους καταγόμενους από τα μέρη της Ηπείρου και Αλβανίας οι Τούρκοι τους χαρακτηρίζουν Αρβανίτες και πληρώνουν μειωμένο φόρο.

1. Αθανασίου Κομνηνού Υψηλάντου, Τα μετά την άλωσιν (1453-1789) Εκδ. Αρχιμ. Γερμανού Αφθονίδου Σιναΐτου, Εν Κωνσταντινουπόλει 1870, σελ. 65-66

ΒΛΑΧΕΡΝΑ 3/9/2024

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΘ. ΚΟΛΛΙΝΤΖΑΣ

*** Το βιβλίο πωλείται από όλα τα γνωστά βιβλιοπωλεία και μέσω διαδικτύου.